Leerproblemen-De-

Oorzaken van ADD

Synoniemen in bredere zin

Attention Deficit Disorder, Attention Deficit Disorder, Jack-in-the-Air, Psycho-Organic Syndrome (POS)

definitie

In tegenstelling tot het Attention Deficit Hyperactivity Syndrome (ADHD), omvat het Attention Deficit Syndrome (ADD) onder bepaalde omstandigheden zeer uitgesproken onoplettend maar zeker niet impulsief of hyperactief gedrag. Dit is de reden waarom ADD-kinderen ook vaak dromers of "Hans-gluren-in-de-lucht" worden genoemd.
Met betrekking tot mogelijke oorzaken kan op basis van de huidige stand van het onderzoek worden aangenomen dat onjuiste informatieoverdracht en verwerking tussen de twee hersendelen (hemisferen) verantwoordelijk kan worden gehouden voor het ontstaan van ADD. De oorzaken voor het optreden van deze gebrekkige informatieoverdracht kunnen op hun beurt complex zijn en al prenataal bestaan, dus vóór de geboorte.

Door de verschillende symptomen die door adhd worden veroorzaakt, ontstaan er problemen op privé en vooral op school. Zelfs bij een normale of soms zelfs bovengemiddelde intelligentie zorgen de verschillende symptomen vaak voor hiaten in de kennis, die vaak voor ernstige problemen zorgen op het gebied van lezen en spellen of rekenen. Vaak is een lees-, spelling- of rekenkundige zwakte het gevolg.
In het algemeen kan niet worden uitgesloten dat ADD-kinderen lijden aan een partiële prestatiestoornis in de zin van dyslexie of dyscalculie. Andere psychische aandoeningen zijn ook denkbaar en kunnen niet zonder meer worden afgedaan. Voorbeelden zijn: depressie, tics, syndroom van Gilles de la Tourette, enz.

Oorzaken van ADD

In het verleden zijn pogingen gedaan om de oorzaken van het aandachtstekortsyndroom te verklaren, voornamelijk door fouten in de opvoeding, verkeerde opvoedingsstijlen of door traumatische ervaringen van de getroffenen.
De laatste wetenschappelijke bevindingen gaan er echter vanuit dat neurobiologische processen, genetica en omgevingsinvloeden een rol spelen bij de ontwikkeling van het Attention Deficit Syndrome.

Neurobiologische oorzaken

Volgens de huidige stand van het wetenschappelijk onderzoek wordt aangenomen dat de overdracht van prikkels in de hersenen een onbalans veroorzaakt van de boodschappersubstanties serotonine, norepinefrine en dopamine.
Door hun eigenschappen hebben boodschappersubstanties een niet onaanzienlijke invloed op het menselijk gedrag. Hoewel serotonine in wezen de stemming beïnvloedt, beïnvloedt dopamine de fysieke activiteit. Norepinephrine beïnvloedt op zijn beurt het vermogen om op te letten. Als dit evenwicht verstoord is, kan de overdracht van prikkels niet op de gebruikelijke manier plaatsvinden, wat uiteindelijk het gedrag triggert dat typisch is voor adhd.
Stimuli in de hersenen worden opgevangen en doorgegeven door zenuwcellen. Om overstimulatie te voorkomen zijn zenuwcellen niet met elkaar verbonden maar hebben ze een minimale tussenruimte, de zogenaamde synaptische kloof.

Zodra de informatie is overgedragen, migreren de boodschappersubstanties terug naar de synaptische opening en worden ze weer opgenomen door zenuwcel 1.

Bij ADD wijken de prikkeloverdrachtsprocessen af van de norm, waardoor er een onbalans ontstaat in de neurotransmitters serotonine, dopamine en noradrenaline in de hersenen. Bij ADD-patiënten wordt aangenomen dat zowel het transportergen als de receptorplaatsen van de stimulusabsorberende zenuwcellen voor dopamine en / of noradrenaline verschillend zijn en dus afwijken van de norm. Zowel een verminderde dopamineconcentratie in de synaptische kloof als een tekort aan norepinefrine kunnen symptomen veroorzaken die kenmerkend zijn voor adhd.

Als een stimulus nu bij zenuwcel 1 arriveert, stuurt deze de informatie door naar zenuwcel 2 door boodschappersubstanties af te geven in de synaptische opening. Wanneer ze in de synaptische opening aankomen, zoeken de boodschappersubstanties naar een specifieke bindingsplaats op zenuwcel 2, leggen ze aan en geven ze de informatie door.

Overerving en omgevingsinvloeden

Het feit dat gevallen van adhd vaker voorkomen in gezinnen geeft twee mogelijke vragen:

Is ADD genetisch erfelijk?
Is de geaccumuleerde vorming van ADS te wijten aan gelijkaardige / identieke omgevingsinvloeden (opvoeding, ...).

Diverse onderzoeken en studies tonen aan dat de eigenschappen voor het ontwikkelen van ADD genetisch kunnen worden overgeërfd. Aan de andere kant weten we ook dat de invloeden van de omgeving een doorslaggevende invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van ADS.

Alleen de opvoeding is meestal niet de enige verantwoordelijke voor het ontwikkelen van adhd. Een inconsistente opvoedingsstijl en als gevolg daarvan andere ongunstige omgevingsinvloeden kunnen een bijzondere invloed hebben op het ontstaan van een adhd. De opvoeding speelt een sleutelrol in het leven van een kind met ADHD. Het is dus mogelijk niet alleen van belang op het gebied van de oorzaak, maar ook op het gebied van therapie, aangezien het zich daar op een bijzondere manier aan moet aanpassen en ondersteunen.

Onderwijs als mogelijke oorzaak van ADD

Wanneer bij een kind in eerste instantie een psychische of gedragsstoornis wordt vastgesteld, vragen ouders zich vaak af wat ze verkeerd hebben gedaan en of hun opvoeding de oorzaak kan zijn van de ziekte.
Het antwoord hierop kan op basis van de huidige stand van wetenschappelijke studies niet duidelijk worden beantwoord.
Waar de vaker voorkomende gedragsstoornissen vaak terug te voeren zijn op opvoedingsfalen of invloeden uit de omgeving, zijn er significant meer beïnvloedende factoren bij aandachtsstoornissen, zoals genen, neurobiologische veranderingen, bijzondere kenmerken van de betrokkene en nog veel meer.
Bij zo'n voorgespannen kind kunnen mislukkingen in het ouderschap de symptomen op zijn minst verergeren.
Kinderen met adhd hebben veel liefde en aandacht nodig, omdat ze zich snel verwaarloosd en verkeerd begrepen voelen en ze een duidelijke structuur en betrouwbare regels moeten krijgen. Als niet voldoende aan deze speciale behoeften wordt voldaan, zou opvoeding door liefhebbende en toegewijde ouders de adhd kunnen veroorzaken, maar zonder verdere factoren waarschijnlijk niet de oorzaak.

Lees meer over dit onderwerp: Educatieve hulp - wat is het?

Oorzaken voor het "dromerige gedrag" bij ADD

Waarom sommige aandachtsstoornissen geassocieerd zijn met hyperactiviteit en impulsiviteit en andere met verstrooidheid en dromerigheid, d.w.z. wat het exacte moleculaire en genetische verschil tussen ADHD en ADD is, wordt onderzocht, maar is nog onduidelijk.
Er zijn echter veel logische redenen om dromerigheid te ontwikkelen. Aan de ene kant is een dromerig kind voor de meeste ouders en opvoeders een plezierig kind dat zich alleen kan bezighouden en er gelukkig mee lijkt. Bovendien hebben veel kinderen met adhd een uitgesproken verbeeldingskracht die hen in staat stelt te dagdromen en hen isoleert van de buitenwereld met al zijn overweldigende prikkels.
Door hun dromerigheid hebben kleine kinderen bijna alleen voordelen. Pas op school, als ze het vak missen en hun cijfers eronder lijden, wordt hun verzuim een probleem. Maar tegen die tijd hebben de meesten van hen hun eigen droomwereld al zo stevig verankerd en bieden ze zoveel onderdak dat het erg moeilijk kan zijn om van dit gedrag af te komen.

Minimale cerebrale disfunctie als oorzaak van ADD

MCD is een afgekorte vorm van minimale cerebrale disfunctie en omvat alle aandoeningen van de hersenfunctie die op verschillende manieren voor, tijdens of na de geboorte (= pre-, peri- en postnataal) zijn veroorzaakt.

Ook al werd MCD vaak gebruikt als oorzaak van leerproblemen, vooral in de jaren zeventig, bijvoorbeeld als verklaring voor het ontstaan van dyslexie, toch kunnen er verbanden zijn tussen pre-, peri- en postnatale problemen en het ontstaan van adhd.

Minimale hersenschade in de vroege kinderjaren kan prenataal optreden, d.w.z. prenataal, bijvoorbeeld door infectieziekten bij de moeder, door bloeding of door voedingsfouten tijdens de zwangerschap. Dit omvat op een speciale manier de regelmatige consumptie van alcohol of nicotine door de moeder, wat betekent dat de hersenstam (thalamus) niet volledig ontwikkeld is (organische hersencomponent).

Zelfs tijdens het geboorteproces (= perinataal) zijn er verschillende oorzaken die minimale hersenschade kunnen veroorzaken. Risicofactoren zijn bijvoorbeeld zuurstofgebrek tijdens de bevalling of verschillende vertragingen bij de bevalling als gevolg van positionele afwijkingen.

Studies hebben ook aangetoond dat premature baby's met een laag geboortegewicht vaker adhd krijgen dan kinderen met een normaal geboortegewicht. Ook hier wordt verondersteld dat er een verband bestaat met de verhoogde kans op minimale, cerebrale hersenrijpingstoornissen bij te vroeg geboren kinderen.

Typische postnatale oorzaken voor de ontwikkeling van minimale cerebrale disfunctie zijn doorgaans ongevallen, infectieziekten of stofwisselingsziekten.

Zeker in het kader van de diagnostische afbakening van ADD is het daarom verstandig om kraamgegevens en onderzoeksresultaten van de U-onderzoeken van het kind te verstrekken, aangezien deze belangrijke informatie kunnen opleveren.

Allergieën en ADD

Vaak worden allergieën bij ADD-patiënten ook besproken als oorzaak van een aandachtstekort.
Veel mensen hebben last van allergieën en niet al deze mensen hebben adhd. Het valt echter niet te ontkennen dat een allergie een stressvolle situatie in het lichaam veroorzaakt, waardoor het lichaam of de bijnierschors een afgifte van adrenaline induceert en uiteindelijk reageert met een verhoogde cortisolproductie. Cortisol behoort tot een groep van zogenaamde glucocorticoïden. De afgifte van cortisol veroorzaakt een daling van de serotoninespiegel in het lichaam. Serotonine beïnvloedt op zijn beurt de stemming en aandacht van een persoon, en het zijn precies deze schommelingen in aandacht en stemming die bij het kind voelbaar zijn.
Ook afgeleid van de verschillende dieettherapie-maatregelen, wordt altijd vermoed dat allergieën ADD ontwikkelen. Hoewel een verband in individuele gevallen mogelijk is - zoals hierboven reeds vermeld - tonen onderzoeken aan dat allergieën en vooral voedselallergieën slechts zelden worden gebruikt als oorzaak van het ontstaan van ADD. Dit betekent niet noodzakelijk dat verschillende dieettherapie-maatregelen, zoals het Feingold-dieet, de symptomen niet kunnen verbeteren.

Andere ADS-onderwerpen

ADVERTENTIES
ADD oorzaken
VOEG symptomen toe
ADS-diagnose
ADD-therapie

ADS curatief onderwijs
- ADD psychotherapie
- Dieptepsychologie
- Gedragstherapie
- yoga
- Autogene training
Medicatie toevoegen
- Methylfenidaat
- Ritalin
- Antidepressiva
VOEG dieet toe
ADD en familie
Educatieve spellen