Voorhersenen
synoniem
Prosencephalon
Definitie voorhersenen
De voorhersenen maken deel uit van de hersenen en maken dus deel uit van het centrale zenuwstelsel.
Het omvat het diencephalon (Diencephalon) en de grote hersenen (Telencephalon).
Deze komen uit het voorhersenenblaasje in de embryonale ontwikkelingsfase van de hersenen.
De voorhersenen hebben een verscheidenheid aan functies, het cerebrum is essentieel voor tal van processen zoals motoriek, gezichtsvermogen, gehoor en vele andere, het diencephalon, dat de hypothalamus en de hypofyse omvat, speelt een centrale rol in de hormonale controlelus.
Diencephalon
Synoniem: Diencephalon
De Diencephalon grenzen naar beneden (staart) naar de middenhersenen (Mesencephalon) naar de Hersenstam wordt geteld.
Aan de bovenkant grenst het daaraan Cerebrum, hoewel het moeilijk is om hier een precieze definitie te geven.
Het diencephalon bestaat uit Thalamus, Epithalamus, Subthalamus en Hypothalamus.
Illustratie hersenen
Cerebrum (1e - 6e) = eindhersenen -
Telencephalon (Cerembrum)
- Frontale kwab - Frontale kwab
- Pariëtale kwab - Pariëtale kwab
- Achterhoofdskwab -
Occipitale kwab - Temporale kwab -
Temporale kwab - Bar - Corpus callosum
- Laterale ventrikel -
Lateraal ventrikel - Middenhersenen - Mesencephalon
Diencephalon (8e en 9e) -
Diencephalon - Hypofyse - Hypofyse
- Derde ventrikel -
Ventriculus tertius - Brug - Pons
- Cerebellum - Cerebellum
- Middenhersenen watervoerende laag -
Aqueductus mesencephali - Vierde ventrikel - Ventriculus quartus
- Cerebellaire halfrond - Hemispherium cerebelli
- Langwerpige markering -
Myelencephalon (Medulla oblongata) - Grote stortbak -
Cisterna cerebellomedullaris posterieur - Centraal kanaal (van het ruggenmerg) -
Centraal kanaal - Ruggengraat - Medulla spinalis
- Externe cerebrale waterruimte -
Subarachnoïdale ruimte
(leptomeningeum) - Optische zenuw - Optische zenuw
Voorhersenen (Prosencephalon)
= Cerebrum + diencephalon
(1.-6. + 8.-9.)
Achterhersenen (Metencephalon)
= Brug + cerebellum (10e + 11e)
Achterhersenen (Rhombencephalon)
= Brug + cerebellum + langwerpige medulla
(10. + 11. + 15)
Hersenstam (Truncus encephali)
= Middenhersenen + brug + langwerpige medulla
(7. + 10. + 15.)
Een overzicht van alle Dr-Gumpert-afbeeldingen vindt u op: medische illustraties
Thalamus
Anatomie en functie:
Van de Thalamus is in paren, d.w.z. aan beide zijden, aanwezig en beperkt door de binnenwand (mediaal) de derde ventrikel, een van de vele met hersenwater (Likeur) gevulde holtes van de hersenen.
De buitenmuur (lateraal) van de thalamus grenst aan de Interne capsule (binnenste capsule), waardoor talrijke zenuwvezelbundels op weg naar de Cerebrum of ren van het cerebrum naar de periferie.
De thalamus bestaat uit talrijke zenuwcelkernen die door zenuwvezels met elkaar zijn verbonden.
Er zijn ook tal van zenuwvezelverbindingen tussen de Thalamische kernen en de Cerebrum.
Bijna alle zintuiglijk of gevoelig Paden die van de periferie naar het cerebrum lopen, projecteren eerst in de thalamus en van daaruit in het cerebrum.
Daarom wordt de thalamus soms ook wel "Toegangspoort tot de hersenschors"aangewezen.
Veel van de menselijke sensaties, zoals zicht (via het corpus geniculatum laterale) en luister (via het corpus geniculatum mediale), zijn geïntegreerd en voorgesorteerd in de thalamus om overstimulatie van de grote hersenen te voorkomen.
Wanneer ze in de thalamus zijn verwerkt, bereiken ze het cerebrum en worden pas daarna bewust waargenomen.
De thalamus speelt ook een rol bij het verwerken van motorimpulsen. Dus hij krijgt informatie van de Cerebellum en de Basale gangliadie een cruciale rol spelen bij het coördineren van bewegingen.
Verder speelt de thalamus een belangrijke rol in de staat van activiteit, d.w.z. vermoeidheid of slaap, evenals waakzaamheid en opwinding en gerichte aandacht.
klinisch bewijs:
Schade aan de thalamus kan verschillende symptomen veroorzaken.
Meestal is een laesie van de thalamus aan één kant wederzijdse helft van het lichaam getroffen. Dit komt door het feit dat bijna alle vezels die van de periferie naar het midden lopen of omgekeerd, oversteken naar de andere kant.
Het aanraken van de rechterhelft van het lichaam projecteert in de linkerhelft van de hersenen. Een beweging die in de linker cortex is gepland, vindt uiteindelijk plaats in de rechter helft van het lichaam.
Afhankelijk van de omvang en lokalisatie van de beschadiging van de thalamus kunnen hemiplegie, verminderd gevoel, verlies van het gezichtsvermogen aan één kant, rusteloosheid, pijn zonder herkenbare pijnprikkel en verminderd bewustzijn optreden.
Epithamalus
De epithalamus zit van achteren bovenop de thalamus.
Twee belangrijke structuren van de epithalamus zijn de Epifyse (pijnappelklier) en de Gebied pretectalis.
De epifyse produceert Melatonine. Dit is een belangrijk hormoon bij het mediëren van het circadiane ritme en daarmee het slaap-waakritme.
De area pretectalis speelt een rol bij de Onderlinge verbinding van de pupilreflex, d.w.z. de vernauwing van de pupil bij blootstelling aan licht.
Ze ontvangt informatie van de Netvlies (netvlies) op de Optische zenuw (Optische zenuw) en stuurt zenuwvezels naar een zenuwcelkern (Nucleus Edinger-Westphal) waarvan de neuronen vervolgens worden gebruikt om de spier te activeren die leidt tot vernauwing van de pupil (Sphincter pupillen spier), leiden.
Het is belangrijk dat de zenuwvezels die verondersteld worden de lichtinval te "rapporteren" niet alleen aan de Edinger-Westphal-kern (Accessor nucleus van de oculomotorische zenuw) de kant waar het licht daadwerkelijk in het oog kwam, maar ook tot de kern van de andere kant.
De lichtinval die in één oog wordt geregistreerd leidt dus uiteindelijk tot Vernauwing van de pupillen in beide ogen (consensuele lichte reactie).
Subthalamus
Onder de thalamus bevindt zich de subthalamus.
Functioneel behoort het tot de Basale gangliadat is onderdeel van de Cerebrum zijn.
Hij speelt dus een rol bij de coördinatie en Stem bewegingen af. De basale ganglia zullen hieronder in meer detail worden besproken.
Hypothalamus
Onder de subthalamus bevindt zich de hypothalamus.
Het vormt de onderkant van de 3. Ventrikel (de thalamus vormt zijn laterale limiet).
Het bevat de Hypofyse en verlaat de Corpora mamillaria herken degenen aan de grens van de hypothalamus tot de Middenhersenen liggen.
Ook de Optische zenuw, de oogzenuw en de tweede hersenzenuw, evenals de oogzenuwverbinding, dat Optisch chiasme, evolutionair worden Diencephalon geteld.
De hypothalamus is als het ware het centrum of het hoogste station voor de integratie, verwerking en coördinatie van vegetatieve functies, inclusief de controle van de endocriene organen, d.w.z. die organen die Hormonen afscheiden.
De hypothalamus is medeverantwoordelijk voor processen als ademhaling, bloedsomloop, lichaamstemperatuur, vocht- en voedselinname gedrag, voortplantingsgedrag, slapen en waken (circadiaans ritme) en vele anderen. Sommige zullen hier in meer detail worden besproken.
De hypothalamus bevat verschillende kerngroepen, die elk hun eigen functie hebben.
Een belangrijk onderdeel van de hypothalamus is dat Hypofyse. Het ligt - beperkt tot de botten - in de Sella turcica (Turks zadel), die grenst aan de sinusvormige sinus. Dit is de reden waarom chirurgische ingrepen aan de hypofyse meestal over de neus- is uitgevoerd.
De hypofyse is verdeeld in twee delen.
Van de Achterste hypofyse kwab (Neurohypofyse) en de Voorste hypofyse (Adenohypophysis), die geen deel uitmaakt van de centraal zenuwstelsel is. Het bestaat niet uit zenuwweefsel maar uit klierweefsel en behoort in strikte zin niet tot de hypothalamus.
De neurohypofyse produceert de hormonen Vasopressine (ook bekend als antidiuretisch hormoon = ADH) en Oxytocine.
Vasopressine speelt een cruciale rol bij de reabsorptie van water in de nierbovendien leidt het tot een Vasoconstrictie (Vasoconstrictie).
Dit hormoon komt vrij wanneer de hypothalamus registreert dat het lichaam te weinig water heeft. Daarnaast wordt een dorstgevoel opgewekt, waardoor er meer water wordt aangevoerd door te drinken.
Oxytocine is een belangrijk hormoon bij zwangere vrouwen, bevallen en borstvoeding gevende vrouwen. Dus het zorgt voor een Contractie van de baarmoeder, een bevalling tijdens de bevalling, en wordt gebruikt bij het geven van borstvoeding Melk penetratie verantwoordelijk.
De voorkwab van de hypofyse ligt net onder de oogzenuwovergang (Optisch chiasme), zodat Tumoren van de hypofyse kan leiden tot gezichtsvelddefecten.
De adenohypophysis produceert hormonen die inwerken schildklier, Bijnieren, Borstklier, Testikels of Eierstokken en groei hebben een enorme impact.
Hier worden ze bestuurd door de hypothalamus als het centrum op een hoger niveau.
De hypothalamus scheidt dus hormonen af, die er op hun beurt voor zorgen dat de hypofyse hormonen aanmaakt en afgeeft of niet.
De hormonen van de thalamus die een stimulerende of remmende werking hebben op de hormoonproductie van de adenohypofyse bevinden zich in het gebied van de Knol cinereum, een ander deel van de hypothalamus. ze noemen zichzelf Hormonen afgeven en door hun effect op onder meer de hypofyse hebben ze invloed op de schildklier- en cortisolstofwisseling.
Behoort ook tot de hypothalamus Corpora mamillaria hebben talrijke connecties met de Zeepaardje, spelen ze zo'n rol in gedrag en geheugenbehoud.
klinisch bewijs:
Talrijke pathologieën kunnen optreden als gevolg van aandoeningen in het gebied van de hypothalamus.
Twee ziekten worden hier als voorbeelden genoemd. De centrale Diabetes insipidus treedt op wanneer de voorkwab van de hypofyse is beschadigd. Dan ontbreekt het hormoon ADH, die normaal wordt gebruikt voor reabsorptie van water in de nier geeft.
Als gevolg hiervan zijn de getroffenen tot 20 liter urine per dag Verlaten (Polyurie) en constant sterke dorst hebben en grote hoeveelheden drinken (Polydypsie).
Een andere vorm van de Diabetes insipidus is de nier (dus veroorzaakt door de nier) Vorm. De voorkwab van de hypofyse is hier voldoende ADH wie produceert nier maar er is een gebrek aan receptoren die het hormoon herkennen en binden. ADH kan dus zijn effect niet ontwikkelen.
Een vernietiging van de Corpora mamillariahoe ze vooral door chronisch alcoholmisbruik treedt op, leidt tot duidelijke gedragsproblemen en uitgesproken geheugenstoornissen.
Cerebrum
Synoniem: Telencephalon
Definitie:
De Cerebrum staat ook bekend als de endbrain en maakt deel uit van de centraal zenuwstelsel.
Het bestaat uit twee hersenhelften (Hemisferen), die van elkaar worden gescheiden door de fissura longitudinalis cerebri.
De twee hersenhelften kunnen nog steeds binnen zijn vier lobben onderverdelen.
Hier vinden talloze integratieprocessen plaats, waaronder de volgende:
- Motor vaardigheden
- Zien
- Luister
- Voelen
- gedrag
- geheugen
Anatomie:
Een cerebrale hemisfeer bestaat uit vier lobben:
- Frontale kwabben
- Temporale kwab
- Pariëtale lobben
- Occipitale kwab
Geen van deze vier gebieden kan worden toegewezen aan het Cingulate gyrus die boven de hersenbalk en de insula of eilandcortex loopt.
Het oppervlak van de hersenen is zwaar opgevouwen en dus van bochten (Gyri) en voren (Sulci) gekruist. Dit resulteert in een forse toename van het oppervlak.
Volgens de histologie kan de grote hersenen worden gezien in 52 verschillende schorsvelden classificeren, deze zijn genoemd naar hun eerste beschrijving Brodman-gebieden aangewezen.
Ze maken ook deel uit van het cerebrum Basale ganglia. Ze liggen in het medullaire bed, d.w.z. onder of verder naar binnen dan de hersenschors (subcorticale). Ze spelen een centrale rol bij het coördineren en finetunen van bewegingen.
Basale ganglia
Anatomie en functie:
Naar de Basale ganglia tellen Striatum - bestaande uit Caudate nucleus en Putamen – Pallidum, Subthalamische kern en Zwarte kern.
De subthalamische kern bevindt zich eigenlijk in de subthalamus, een deel van de Diencephalon. Functioneel behoort het echter tot de basale ganglia.
Grenzend aan het gebied van de basale ganglia is de Interne capsulewaardoorheen talrijke zenuwvezels in een centrale of perifere richting lopen. Het grenst aan de thalamus.
De basale ganglia zijn met elkaar en met de hersenschors (Cortex) nauw verbonden via talrijke zenuwvezels.
Ze werken als een complex netwerk. Ze remmen of activeren elkaar in complexe regelkringen en zorgen zo voor een Fijnafstemming van motorische vaardighedendie eerst grofweg wordt gepland door de cortex.
klinisch bewijs:
Laesies in het gebied van de basale ganglia kunnen leiden tot ziekten die motorische stoornissen tot gevolg hebben.
Bijvoorbeeld dat ziekte van Parkinson. Dit wordt gekenmerkt door een gebrek aan mobiliteit (Akinesia), een strengheid (verhoogde spierspanning met stijfheid van de spieren) en een rustende beving.
De oorzaak is een gebrek aan de boodschappersubstantie Dopamine op het gebied van Zwarte kern geaccepteerd.
Een bijna tegengesteld klinisch beeld is dat Chorea Huntington. Het maakt indruk - naast andere symptomen - door overmatige bewegingen van de ledematen en de gezichtsspieren.
Er is een degeneratie van zenuwcellen bij haar Striatum onderliggende.
Olfactorische hersenen
Synoniem: reukcortex
Anatomie en functie:
De reukhersenen bevinden zich in het gebied van de paleocortex, het historisch oudste deel van de hersenschors.
Het wordt gevonden in het onderste gedeelte van de frontale kwab (zo frontobasaal).
De eerste fase in de ontwikkeling van geurperceptie is Sensorische cellen van het reukslijmvlies. Uw zenuwceluitbreidingen vormen de Reukzenuw, de eerste van de twaalf hersenzenuwen.
Dit loopt naar degene die zich in de frontale kwab bevindt Olfactorische bol. Van daaruit trekken de zenuwvezels over de Olfactorisch kanaal op naar de reukcortex.
Van hieruit bereikt de informatie tal van andere plaatsen, ook via de thalamus naar de neocortex, waar reukwaarneming wordt geanalyseerd, geïnterpreteerd en uiteindelijk herkend en in de Amygdala (Amandelpit).
Limbisch systeem
Anatomie en functie:
De centra die tot het limbisch systeem behoren, zijn in sommige gevallen niet erg duidelijk gedefinieerd. Ze zijn allemaal dicht bij de Cerebrale staaf (Corpus callosum).
De volgende structuren zijn meestal opgenomen in het limbisch systeem:
- de hippocampus
- de amygdala
- de cingulate gyrus
- de parahippocampale gyrus
- de corpora mamillaria
De amygdala bevindt zich in de temporale kwab. Het speelt een beslissende rol bij de emotioneel geconditioneerde regulatie van vegetatieve parameters. Het helpt ons hart bijvoorbeeld sneller te kloppen als we bang zijn.
Dit is mogelijk via talrijke vezelverbindingen in de amygdala naar centra van vegetatieve regulatie in de Hersenstam en Hypothalamus.
Het is ook beslissend betrokken bij de beheersing van angst- en woedegedrag, de emotionele evaluatie en het herkennen van situaties en het verband met bijvoorbeeld een geur of iets gehoord met een bepaalde emotie.
Van de Zeepaardje Net als de amygdala ligt het in de temporale kwab. Ook hij heeft een aandeel in vegetatieve en emotionele processen.
Het is echter populairder vanwege zijn geheugenfunctie. De zogenoemde Papez neuron cirkel een cruciale rol.
Trek uit de hippocame vezels de Fornix op naar de Corpora mamillaria van de hypothalamus. Van daaruit blijven de vezels over de Thalamus in de Cingulate gyrus, verder in de Parahyippocampale gyrus en terug naar de hippocampus zodat de neuronencirkel zich sluit.
Dit complexe netwerk van zenuwvezels is essentieel voor het goed functioneren van de Korte termijn geheugen onmisbaar.
klinisch bewijs:
Zelfs de vernietiging van slechts één van de leden van het Papez-neuronencircuit leidt tot enorme geheugenstoornissen.
Dit is van invloed op nieuw geleerde inhoud die niet langer dan een of twee minuten kan worden bewaard.
Aan de andere kant blijft de inhoud van oude herinneringen onaangeroerd omdat ze al zijn overgedragen van korte- naar langetermijngeheugen.
Neocortex
Synoniem: Isocortex
De neocortex is evolutionair jongste deel van de hersenen.
Het bestaat uit vier lobben:
- Frontale kwabben
- Pariëtale lobben
- Occipitale kwab
- Temporale kwab
Histologisch bestaat het uit 6 cellagen.
Een gedetailleerde beschrijving van de hersenkwabben is hier te vinden: Neocortex
