Gordelroos op het hoofd

definitie

De veroorzaker van gordelroos is het varicella zoster-virus (VZV), dat tot de herpesvirusfamilie behoort. Het wordt overgedragen via de lucht en ingeademd (druppelinfectie), maar kan zich ook verspreiden door contact met virusbevattende blaasjes of korsten (uitstrijkje). Bij een eerste infectie manifesteert de ziekte zich vaak als waterpokken in de kindertijd. Dit resulteert in kleine, meestal verheven, rondovale, rode vlekjes en blaren in het gebied van romp, gezicht, armen en benen en daarmee gepaard gaande hoofdpijn en lichaamspijnen en koorts. Na genezing kan het virus vele jaren later reactiveren en gordelroos ontwikkelen. De virussen verspreiden zich langs de zenuwvezels. Vaak wordt ook het hoofd aangetast, wat resulteert in specifieke symptomen met soms ernstige complicaties.

Oorzaken van gordelroos op het hoofd

Nadat de waterpokken zijn genezen, blijft het varicella zoster-virus (VZV) in het lichaam en nestelt het zich voornamelijk in het gebied van zenuwvezels. Zowel de zenuwen in de wervelkolom als de craniale zenuwen kunnen worden aangetast. De infectie verloopt langdurig symptoomvrij. Bij een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld op oudere leeftijd), bij stress, bij trauma of met tal van andere oorzaken kunnen de virussen weer activeren. In het hoofdgebied migreren deze langs de zenuwvezels (hersenzenuwen) in de richting van de (sensorische) organen en de huid. Tegelijkertijd worden de zenuwcellen beschadigd. Vaak getroffen hersenzenuwen zijn de Trigeminuszenuw (gevoelige verzorging van het gezicht), de Gezichtszenuw (Levering van de gezichtsspieren) evenals de Vestibulocochlear zenuw (Gehoor- en evenwichtszenuwen). Als het zich uitbreidt naar de aangetaste sensorische organen, kunnen complicaties optreden zoals visuele, gehoor- en evenwichtsstoornissen en ernstige pijn in de huid.

Diagnose van gordelroos op het hoofd

De diagnose is gebaseerd op de typische symptomen van een ziekte van VZV. Zogenaamde herpes zoster-blaasjes ontwikkelen zich in het gebied van de huid dat wordt geleverd door de respectieve zenuwen. Tegelijkertijd treedt vaak ernstige zenuwpijn op in het gebied van de aangetaste huid. Paresthesie is ook mogelijk. In individuele gevallen kan verdere diagnostiek nodig zijn (bijv. CSF of bloedonderzoek). Een reeds genezen waterpokkenziekte kan de diagnose van gordelroos bevestigen. Men moet er echter rekening mee houden dat waterpokken zich in de kindertijd zonder symptomen kunnen ontwikkelen.

Begeleidende symptomen van gordelroos op het hoofd

De typische infectie van de huid dient als het belangrijkste symptoom van een VZV-ziekte. Dit leidt tot de vorming van zogenaamde herpes zoster-blaren (zie ook: Herpes zoster). Deze maken indruk als kleine, waterheldere blaasjes op een rode achtergrond. Vaak zijn deze in groepen gerangschikt. Tegelijkertijd treedt vaak ernstige jeuk op in het gebied van de rode huid. Door de blaasjes te krabben, ontstaan ​​korsten die genezen met littekens. Bovendien treedt pijn meestal op in het gebied van de huid dat wordt geleverd door de aangetaste zenuwen.

Voordat de specifieke symptomen die hierboven zijn genoemd zich ontwikkelen, raakt de patiënt vaak uitgeput door hoofdpijn en lichamelijke pijn. Een lichte temperatuurstijging is ook mogelijk. Als het virus zich verspreidt in het hersenvocht (liquor), kan ook nekstijfheid optreden.

Gordelroos pijn op het hoofd

De aantasting en beschadiging van zenuwcellen door het virus leidt vaak tot de ontwikkeling van zeer hevige pijn zonder herkenbare laesie. Hoofdzakelijk vanwege de aantasting van de Trigeminuszenuw, die verantwoordelijk is voor de gevoelige verzorging van de gezichtshuid, kan pijn over het hele gezicht voorkomen. Als de hoofdhuid wordt aangetast, kan deze pijn zich ook manifesteren als hevige hoofdpijn. De pijn veroorzaakt door gordelroos is meestal slechts in geringe mate of niet te behandelen met de gebruikelijke pijnstillers.

Jeuk aan het hoofd met gordelroos

Naast de herpes zoster-blaren treedt vaak hevige jeuk op. Dit kan gebeuren voordat de blaasjes in het aangetaste deel van de huid verschijnen. Soms melden patiënten ook een soort trekken in plaats van jeuk. Als gevolg hiervan worden de blaasjes vaak bekrast en genezen met littekens. Tegelijkertijd kunnen de virussen binnen de afscheiding van de blaasjes worden overgedragen door direct contact met andere mensen (uitstrijkje infectie).

Verloop van de ziekte gordelroos op het hoofd

Voordat de kenmerkende symptomen optreden, melden patiënten vaak vermoeidheid, hoofdpijn en lichamelijke pijn, lichte koorts en abnormale sensaties in de huid. Als gevolg hiervan ontwikkelen de herpes zoster-blaren en pijn zich binnen een paar dagen. Als ze niet worden behandeld, kunnen de virussen zich verder verspreiden langs de schedelzenuwen en de zenuwen beschadigen. Dit kan leiden tot ernstige complicaties in het verdere verloop. Verlamming, visuele en gehoorstoornissen, ernstige zenuwpijn en ernstige infecties zijn mogelijk.

Therapie voor gordelroos op het hoofd

De behandeling van gordelroos is afhankelijk van het ziektebeeld, de leeftijd en de gezondheidsstatus van de patiënt. Als het hoofd is aangetast, is meestal medicamenteuze antivirale therapie vereist om mogelijke complicaties te voorkomen. Veel gebruikte antivirale middelen zijn Acyclovir, Famciclovir, Valaciclovir en Brivudine. Deze worden meestal in de vorm van tabletten ingenomen. Als de ziekte bijzonder ernstig is, kan deze ook via de ader worden toegediend. Antivirale middelen remmen de replicatie van de virussen en leiden zo tot een snellere genezing van de huidlaesies en een vermindering van de pijnsymptomen. Als antivirale therapie vroeg wordt gestart, kan het verloop van de ziekte aanzienlijk worden verkort.

Pijnstillers worden vaak voorgeschreven bij antivirale therapie. De gewone pijnstillers laten zien (Ibuprofen, Diclofenac, KONT) gedeeltelijk slechts een beperkte effectiviteit. Om deze reden zijn lichte opioïden en antidepressiva (Amitriptyline) en anti-epileptica (Pregabaline, Gabapentine, Carbamazepine) toegediend.

Antiseptische, drogende en korstoplossende zalven worden gebruikt om de herpes zoster-blaren te behandelen. Met name in het gezicht dienen deze om genezing en littekens te voorkomen. Tegelijkertijd kan bacteriële infectie van de blaasjes worden voorkomen.

Lees ook ons ​​artikel: Zostex en alcohol -Is het compatibel?

Waar moet ik op letten bij het wassen van mijn haar?

Gordelroos op het hoofd heeft vaak invloed op de hoofdhuid rond de haarlijn. De vorming van blaren en korsten leidt tot aan elkaar plakken van de haren en ernstige jeuk. Let er bij het wassen van je haar echter op dat er een milde (zeepvrije) shampoo wordt gebruikt ('babyshampoo'). Bovendien kan het regelmatig aanbrengen van een zalf geïndiceerd zijn voor een betere wondgenezing. Het gebruik van geparfumeerde zeepshampoos of douchegels kan ernstige huidirritatie met pijn en jeuk veroorzaken.

Hoe lang gaat gordelroos mee op het hoofd?

Gordelroos op het hoofd geneest meestal binnen ongeveer twee weken. Typisch, in de eerste paar dagen, verschijnen algemene symptomen zoals hoofdpijn en pijn in het lichaam, mogelijk lichte koorts en jeuk in het gebied van de aangetaste huidgebieden. De karakteristieke herpes zoster-blaasjes met ernstige pijn verschijnen binnen twee tot drie dagen. Deze barsten doorgaans binnen een paar dagen open en drogen na verloop van tijd uit (duur: ongeveer 10 dagen). Antivirale behandeling die in een vroeg stadium wordt gestart, leidt tot genezing van de ziekte. Uiterlijk na drie tot vier weken zouden alle symptomen moeten zijn verdwenen.

Hoe gevaarlijk kan gordelroos op het hoofd zijn?

Als er geen antivirale behandeling is voor gordelroos op het hoofd, verspreiden de virussen zich in het gebied van de zenuwvezels en beschadigen ze. Afhankelijk van welke zenuwen zijn aangetast, kan dit leiden tot enkele ernstige bijwerkingen.

In geval van besmetting en schade aan de N. trigmeniusdie verantwoordelijk is voor de gevoeligheid in het gezicht, kan chronische pijn optreden (Neuralgie na zoster). Als het zich verspreidt over het Oogzenuw (Tak van de nervus trigeminus), kunnen de virussen zich ook verspreiden naar het gebied van de ogen en leiden tot visuele stoornissen en zelfs blindheid. Over een spread over de Vestibulocochlear zenuw evenwichts- en gehoorstoornissen zijn mogelijk. Spierverlamming in het gezicht kan ook voorkomen. Ernstige infecties kunnen ook optreden wanneer het virus zich in de hersenen verspreidt of wanneer organen worden geïnfecteerd.

Hoe besmettelijk is gordelroos op het hoofd?

Een overdracht van het varicella-zoster-virus (VZV) met gordelroos op het hoofd is mogelijk. De herpes zoster-blaasjes bevatten de virusdeeltjes. Het virus kan daarom worden overgedragen door contact met de afscheiding van de gesprongen blaasjes. Dit treft patiënten van wie niet bekend is dat ze waterpokken hebben. In dit geval komt waterpokken echter ook eerst voor en gordelroos pas daarna wanneer het virus opnieuw wordt geactiveerd.

Grondige handwas wordt aanbevolen na contact met de herpes zoster-zweren.

Speciale vorm van gordelroos op het hoofd

Gordelroos van het oog

De virussen verspreiden zich vaak over een tak van de Trigeminuszenuw (gevoelige verzorging van het gezicht) in de ogen. Men spreekt van een "Zoster oftalmicus ". Aangezien het virus zich verspreidt naar de verschillende weefsels van de ogen, zijn er talloze infecties mogelijk. Vaak is er oppervlakkige conjunctivitis (Conjunctivitis) of een infectie van het hoornvlies (Keratitis). In zeldzame gevallen is een infectie van de dermis of het netvlies en een verhoging van de intraoculaire druk (secundair glaucoom) echter mogelijk. Omdat het netvlies is aangetast, bestaat er een risico op blijvende blindheid naarmate de infectie voortschrijdt.

Naast de oogspecifieke symptomen melden patiënten vaak ernstige pijn in het voorhoofd, de neusbrug en het puntje van de neus. Vaak verschijnt aan het begin van de ziekte een rode, blaarachtige huidlaesie rond het puntje van de neus (Hutchinson teken), wat een vroege indicatie kan zijn van de verspreiding naar de ogen.