Inductie van de bevalling

geboorte beginnen

Het vermijden van spanning, angst en pijn is vooral belangrijk om de bevalling gemakkelijker te maken.

Met ademhalingsoefeningen en zwangerschapsgymnastiek tijdens de bevalling kunnen voorbereidingstechnieken voor ontspanning en buikademhaling worden aangeleerd, die spanning tijdens de bevalling tegengaan.

Lees meer over het onderwerp: Zwangerschap gymnastiek

Voortijdige informatie over het verloop van de bevalling, de inspectie van de verloskamer alsook de menselijke genegenheid en overgedragen veiligheid kunnen de angst die ontstaat om een ​​bevalling optimaal te kunnen initiëren, minimaliseren. De pijn bij de bevalling verschilt sterk van persoon tot persoon en kan worden verminderd door verschillende pijnstillersPijnstillers) of vormen van anesthesie worden aanvaardbaar gemaakt voor de bevalling.

Begin met de geboorte op mamiweb.de

Weeën

Contracties zijn de fundamentele krachten die de bevalling induceren en komen voort uit de samentrekking van de baarmoederspierlaag (Myometrium). Zelfs tijdens de zwangerschap treden weeën op met onregelmatige tussenpozen, die tegen het einde van de zwangerschap in frequentie toenemen. De zwangere vrouw ervaart ze echter niet als pijnlijk, maar hooguit als verharding.

Ongeveer een maand voor de geboorte, de zogenaamde "Weeën“Waardoor de baarmoeder zakt. In de dagen voor de geboorte zijn er sterke, onregelmatige weeën. Ze drukken het hoofd van het kind in de bekkeningang, vooral bij nieuwe vrouwen. De overgang naar de weeën die nu volgen, verloopt soepel. Weeën van arbeid nemen continu toe in kracht en frequentie, zodat aan het einde van de uitdrijvingsfase elke 2 tot 3 minuten een contractie optreedt en ook de buikspieren bij de contractie betrokken zijn. Aan het einde van elke contractie blijven de spiervezels verkort. De placenta wordt geboren wanneer de nageboorte pijnen afnemen in intensiteit en frequentie.

Het kan ook gebeuren dat de weeën 14 dagen na de uitgerekende datum of na het scheuren van de blaas niet zijn begonnen. In deze gevallen zal de kliniek overwegen om een ​​weeëncocktail te geven, die is gemaakt van natuurlijke ingrediënten op basis van ricinusolie en die de ontwikkeling van regelmatige weeën kan bevorderen.

Lees meer over het onderwerp op:

• Adem weeën in
• Bevalling opwekken - wanneer, waarmee en wat zijn de risico's?

Verloop van de geboorte

Het proces van een gewone geboorte is onderverdeeld in drie fasen.

1. Openingsfase
2. Uitzetting fase
3. Postpartum fase

1. Openingsfase:

Het begint met het optreden van regelmatige pijnlijke weeën die de baarmoederhals openen en de baarmoederhals uitrekken en losmaken.

De opening van de baarmoederhals wordt bovendien versterkt door de werking van prostaglandinen, bepaalde weefselhormonen; dit proces wordt cervicale rijping genoemd. Bij een primiparous vrouw wordt de baarmoederhals aanvankelijk korter, wat leidt tot de opening van de interne baarmoederhals. De uitwendige baarmoederhals gaat pas open nadat de baarmoederhals volledig is ingekort. Als een zwangere vrouw al meerdere keren is bevallen, worden de binnenste en buitenste baarmoederhals verkort en tegelijkertijd geopend. De pijn tijdens deze fase wordt voornamelijk veroorzaakt door het openen van de baarmoederhals en het strekken van de baarmoederhals en het onderste deel van de baarmoeder. Aan het einde van de openingsfase met een volledige opening van de baarmoederhals, scheurt de blaas, gevolgd door sterkere en frequentere contracties.

2. Uitzettingsfase:

Het begint met de volledige opening van de baarmoederhals en eindigt met de geboorte van het kind. Zodra het hoofd van het kind de bekkenbodem van de moeder bereikt, begint de moeder reflexmatig te duwen door de buikwandspieren aan te spannen. Deze versterkte persfase zorgt ervoor dat de weke delen buis van het geboortekanaal wijder wordt. De belangrijkste oorzaak van pijn tijdens deze periode is het strekken van de bekkenbodem en het kanaal van de weke delen. Het is begrijpelijk dat de last voor de moeder in dit stadium van de geboorte het grootst is.
Als het hoofd van het kind tijdens een samentrekking zichtbaar is in de vagina, wordt dit "insnijden" genoemd. Als je het hoofd kunt zien tijdens de pauzes van de bevalling, kan het hoofd uitstappen; wat wordt genoemd "doorsnijden" van het hoofd. De dam ervaart maximale spanning door extreme uitzetting. Het achterhoofd komt als eerste uit het geboortekanaal. Dan komen de scheiding en het voorhoofd met gezicht. De uitdrijvingsfase is de gevaarlijkste fase tijdens de bevalling voor het kind.
De baarmoeder en dus de placenta (placenta) niet meer goed van bloed wordt voorzien, waardoor het kind te weinig zuurstof krijgt als de uitdrijffase te lang is. De sterke druk op het hoofd van het kind bij elke nieuwe contractie kan leiden tot een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen. Daarom zou het ongeveer een uur moeten duren voor nieuwe moeders en ongeveer een half uur voor vrouwen met meerdere paren. Om deze reden wordt de bevalling in deze fase bijzonder nauwlettend gevolgd.

3e postpartumfase:

Het bestrijkt de periode vanaf de geboorte van het kind tot de volledige verdrijving van de moederkoek (placenta). Onthechting vindt plaats nadat de placenta zelf een grote hoeveelheid prostaglandinen afgeeft, waardoor de baarmoeder samentrekt. Dit vermindert het klevende oppervlak van de placenta en leidt tot loslating. Met behulp van drie tekens kan men de oplossing van de placenta afleiden. Enerzijds trekt de baarmoeder smal en hoekig samen boven de losgemaakte placenta en is voelbaar (teken van de baarmoederrand). Het loskomen van de placenta kan ook worden beoordeeld door op de buikwand onder de navel te drukken.
Als de navelstreng terug in de vagina beweegt wanneer deze wordt ingedrukt, is de placenta nog niet losgemaakt. Bovendien wordt de voortgang van de navelstreng gebruikt om de postpartum te beoordelen. De weeën tijdens de postpartumfase zorgen ervoor dat de baarmoeder samentrekt, waardoor de bloedvaten worden samengedrukt en de bloedstroom wordt verminderd.

De activering van het bloedstollingssysteem en het afklemmen van de navelstreng betekent ook dat het bloedverlies bij een geboorte normaal gesproken 300 ml is.

Lees meer over het onderwerp: Nageboorte