Tekenen van depressie

Algemeen

Depressie kan vele oorzaken hebben en manifesteert zich bij elke patiënt iets anders. De ernst van depressie verschilt ook sterk van patiënt tot patiënt. Er wordt onderscheid gemaakt tussen lichte, matige en ernstige depressie. Om de tekenen van depressie te herkennen, is vaak de hulp van de familieleden nodig, aangezien zij vaak als eersten merken dat het niet om een ​​simpele ontevredenheid gaat, maar om een ​​opkomende depressie die medische hulp vereist.

Tekenen van depressie

Er zijn verschillende symptomen of vroege tekenen die kunnen worden gebruikt om depressie te identificeren. Deze symptomen zijn aanvankelijk erg onopvallend en het is moeilijk voor de patiënt om te onderscheiden of hij aan een depressie lijdt of dat het een kortdurende periode is waarin de patiënt gewoon een beetje verdrietig of van streek is.
Als bepaalde symptomen echter over een langere periode verschijnen, kunnen deze worden gezien als richtlijnen die het mogelijk maken om depressie te herkennen. Wanneer een depressie als een depressie wordt beschouwd, is dat zeer moeilijk te zeggen en soms niet gemakkelijk vast te stellen, zelfs niet voor getrainde psychiaters.

Om depressie te herkennen, moet de patiënt voor zichzelf zorgen en kritisch met zichzelf omgaan. Het eerste teken is het verlies van alle belangen. Vooral buitenstaanders herkennen de depressie van een relatieve patiënt vaak aan het feit dat de patiënt zich steeds vaker terugtrekt, afspraken afzegt en liever de tijd alleen thuis doorbrengt.

Ook wordt er minder vaak gebeld en gaan contacten verloren. De patiënten merken vaak niet eens dat ze zich steeds verder terugtrekken en afzien van alle afspraken of hobby's. Niettemin is deze terugtrekking en het niet behartigen van belangen een belangrijk teken om depressie te herkennen. Naast dit "Verlegen mensen“Er zijn echter veel andere symptomen die duiden op een depressie en het voor de patiënt en familieleden gemakkelijk maken om de depressie te herkennen.

Verlies van plezier of plezier bij geslachtsgemeenschap (Verlies van libido) en het verlies van plezier in het algemene gezinsleven zijn belangrijke indicatoren voor depressie. Naast dit renteverlies (Anhedonia) is er ook een grote droefheid of leegte.

De patiënt kan nergens toe komen en begint soms zonder duidelijke reden te huilen. Andere patiënten melden dat ze tijdens hun depressie helemaal leeg en emotioneel koud zijn en geen emoties kunnen toelaten of waarnemen. Deze innerlijke leegte of innerlijke droefheid is ook een belangrijk leidend symptoom.

Bovendien slapen de patiënten heel vaak, maar in andere gevallen kan de patiënt ook slaapstoornissen hebben. Beide symptomen kunnen wijzen op een depressie, waarbij de meeste patiënten veel tijd in bed doorbrengen en geen drive hebben om uit bed te komen. Om depressie te herkennen is het ook belangrijk om aandacht te besteden aan de dagelijkse routine van de patiënt. Meestal wordt dit erg verstoord door de enorme slaaptijd en verliezen de patiënten hun dag-nachtritme.

Daarnaast is er vaak sprake van een groot gewichtsverlies doordat patiënten vergeten te eten of simpelweg niet naar de supermarkt kunnen om iets te eten te kopen. Dit gevoel van lusteloosheid is een belangrijk symptoom dat kan duiden op depressie en dient als een duidelijke indicator voor de patiënt of de naasten.

Om depressie te herkennen is het ook belangrijk om te kijken hoe goed de patiënt zich kan concentreren en in hoeverre hij nog aandacht heeft voor andere mensen of voor de omgeving. Vaak heeft de patiënt geen zelfvertrouwen of zelfvertrouwen meer.

Bovendien is er vaak een schuldgevoel, dat betrekking kan hebben op een grote verscheidenheid aan situaties of momenten en vaak helemaal niet rationeel is. Dit kan echter een zware last voor de patiënt zijn en ervoor zorgen dat hij zich volkomen waardeloos voelt.

Veel typerend is echter het teken dat patiënten alleen de hele toekomst als negatief zien en zich niet kunnen voorstellen dat de patiënt ooit weer goede tijden zal hebben. Dit pessimisme is een typisch teken van depressie. In het ergste geval kan dit zelfs leiden tot zelfmoordgedachten. Deze zelfmoordgedachten zijn het laatste waarschuwingssignaal van depressie en vereisen onmiddellijke en dringende psychotherapeutische hulp en aandacht.

Lees meer over het onderwerp onder: Hoe herken je depressie?

Wat zijn typische symptomen bij vrouwen?

De belangrijkste symptomen die bij elke depressieve patiënt voorkomen, zijn voor beide geslachten en voor alle leeftijdsgroepen gelijk. Hoe de eerste tekenen van deze symptomen precies worden uitgedrukt en in hoeverre verdere symptomen optreden, verschilt echter sterk tussen de individuele patiënten als gevolg van een verscheidenheid aan factoren. Geslacht is een van de belangrijkste invloeden. Genderspecifieke verschillen bij depressie, vooral aan het begin van de ziekte, zijn relevant omdat ze vroege diagnose en behandeling mogelijk maken. Tegenwoordig worden significant meer vrouwen dan mannen gediagnosticeerd en behandeld met depressie. Het is niet helemaal duidelijk of vrouwen echt veel vaker een depressie krijgen dan mannen, of dat ze simpelweg vaker worden ontdekt omdat ze duidelijker beginnende symptomen vertonen.

Deze eerste tekenen van depressie zijn bijvoorbeeld een toenemende verslechtering van de stemming, die onder meer tot uiting kan komen in verhoogde prikkelbaarheid. De vrouwen worden pittig, kijken pessimistisch over de toekomst en zijn moeilijk te motiveren, angsten en zorgen worden belangrijker voor de getroffenen. Dit slechte humeur is niet ongebruikelijk voor veel vrouwen, maar het wordt achterdochtig als het enkele weken aanhoudt.

Lichamelijke symptomen treden ook op bij het prille begin van een depressie, vooral slaapstoornissen en verlies van eetlust, maar ook niet-specifieke klachten zoals hoofdpijn of buikpijn. Overdag ervaren de patiënten een snelle vermoeidheid, voelen ze zich slaperig en onstabiel. Focussen wordt moeilijk, taken voltooien lijkt onmogelijk. Gedachten draaien vaak om negatieve onderwerpen, grote delen van de dag worden besteed aan piekeren. Ook neemt het libido af en kan er spanning ontstaan ​​in de relatie.

Al deze symptomen komen voor bij beide geslachten, maar zijn meestal gemakkelijker te herkennen bij vrouwen. Daar zijn veel redenen voor, bijvoorbeeld de hormonale cyclus die dergelijke symptomen verergert, of het sociale rolmodel waarin vrouwen deze klachten beter kunnen uiten. Het hebben van psychische problemen wordt in de huidige samenleving meer geassocieerd met vrouwen dan met mannen. Zo vertonen vrouwen niet alleen vaker typische symptomen, maar is de kans ook groter dat ze depressief zijn.

Deze symptomen komen ook voor bij een bipolaire stoornis. Om niet zeker te weten of het een bipolaire stoornis is, lees dan ook: Wat zijn de symptomen van een bipolaire stoornis?

Wat zijn typische symptomen bij mannen?

Depressieve mannen hebben dezelfde symptomen als depressieve vrouwen, maar laten ze anders zien. Ook zij missen de drive, zijn lusteloos en kunnen nergens enthousiast van worden. Net als vrouwen hebben ze slaapproblemen, zijn ze overdag moe en inefficiënt en denken ze uren na over de toekomstige en huidige problemen. In veel gevallen is het voor hen echter moeilijker om over deze klachten te praten. Vaak nemen ze deze symptomen niet eens als zodanig waar, maar geven ze de stress op het werk eerder de schuld van de rusteloosheid en de negatieve stemming en denken ze er in eerste instantie niet verder aan. De symptomen zijn daarom in eerste instantie meestal niet-typisch.

Mannen gebruiken ook vaker compenserende medicijnen zoals alcohol dan vrouwen om aan de symptomen te ontsnappen. Het ontstaan ​​van een depressie kan er bij mannen dus heel anders uitzien en verschuilen zich graag achter andere symptomen. Nieuw of toegenomen gedrag, zoals toegenomen agressiviteit en woede-uitbarstingen, toegenomen alcoholgebruik, ernstige prikkelbaarheid of bijzonder risicovol gedrag, kunnen tekenen zijn van depressie. De slechte prestatie die gewoonlijk met de ziekte gepaard gaat, wordt vaker gecompenseerd bij mannen met een grotere werklust of een ongezonde hoeveelheid aan sport, terwijl vrouwen het rustig aan doen en proberen te herstellen. In plaats van zich terug te trekken, kiezen veel mannen ervoor om naar voren te vluchten. Dit verbergt enerzijds de symptomen en verergert anderzijds de depressie, omdat hierdoor de druk en stress toenemen.

In onze samenleving staan ​​mannen onder nog grotere prestatiedruk dan vrouwen, en depressie is voor velen een teken van zwakte. De symptomen van de ziekte geven hen een gevoel van hulpeloosheid, waaraan ze met extreme acties proberen te ontsnappen. Het is daarom veel moeilijker om vroege tekenen van depressie bij mannen te herkennen. Dit verklaart ook waarom het aantal zieke mensen zich weer aanpast met toenemende ernst van de depressie bij beide geslachten, als de symptomen duidelijk zijn en mannen ook een dokter zien, terwijl significant meer vrouwen behandeld worden voor milde depressies.

Lees hier meer over het onderwerp: Agressie bij depressie.

Wat zijn de typische symptomen van postpartumdepressie?

Postnatale depressie, ook wel postnatale depressie genoemd, komt bij veel nieuwe moeders voor in de eerste weken tot maanden nadat de baby is geboren. Dit is niet de algemene sombere stemming die bij bijna alle vrouwen voorkomt en staat bekend als "babyblues", aangezien dit te wijten is aan de hormonale chaos en stress veroorzaakt door de bevalling en die na een paar dagen tot weken weer oplost. Als deze stemming echter langer dan een week aanhoudt, kan er een echte depressie zijn ontstaan. Zelfs als er aanvankelijk geen symptomen zijn, is postnatale depressie vele maanden na de geboorte nog steeds mogelijk. Het hele eerste jaar na de geboorte van het kind is daarom een ​​kwetsbare tijd voor vrouwen.

De eerste tekenen van deze ziekte kunnen zijn: aanhoudende frustratie of buitensporige eisen aan het kind, verlies van eetlust, slaap- en concentratiestoornissen, evenals een algemene stemming en gebrek aan interesse. De jonge moeders zijn vaak moe, uitgeput en presteren ondermaats. Ze ontwikkelen ook schuldgevoelens omdat ze van hun kind houden maar er nauwelijks van kunnen genieten. Deze symptomen zijn meestal verraderlijk en worden niet zelden voor de eerste keer onderdrukt, aangezien de samenleving gelooft dat een moeder blij moet zijn met een pasgeboren kind en de eerste tekenen niet toegeeft. Het zou daarom voordelig zijn om voorlichting te geven over de zwangerschap en om de vrouw na de bevalling te observeren.

Lees meer over het onderwerp op: Postnatale depressie

slaapproblemen

Slaapproblemen zijn het meest voorkomende begeleidende symptoom van depressie en treden meestal heel vroeg op. De getroffenen merken dit meestal eerder op dan de eigenlijke depressie, waarvan de belangrijkste symptomen aanvankelijk onopgemerkt blijven en worden onderdrukt of gecompenseerd. De exacte aard van de slaapproblemen varieert van patiënt tot patiënt. Sommigen kunnen niet in slaap vallen, anderen kunnen de hele nacht niet slapen. Velen melden dat ze 's nachts of' s morgens vroeg wakker worden en niet meer kunnen slapen vanwege alle piekeren en zorgen. Zelfs als het lichaam moe en uitgeput is, verlaten de negatieve gedachtencirkels de betrokken persoon niet.

Natuurlijk is niet elke slaapstoornis een uiting van depressie, aangezien slaapgedrag door veel factoren kan worden beïnvloed. Dit is de reden waarom veel patiënten vanwege het probleem slaappillen krijgen als ze bij de dokter komen, in plaats van dat ze worden getest op depressie als oorzaak. Als de slaapstoornis echter aanhoudt, als de patiënt blijvend medicatie nodig heeft of als er nog meer klachten optreden, is opheldering zeker aan te raden, want dan kan dit het eerste teken van depressie zijn.

Lees meer over het onderwerp op: slaapproblemen

Wat zijn typische tekenen van terugval?

Depressie treedt met tussenpozen op. Dit betekent dat de symptomen uiteindelijk zonder medicatie verdwijnen, maar in de meeste gevallen terugkomen. Terugval is dus geen uitzondering, maar de regel als er geen adequate therapie is. Als u ondanks de behandeling een terugval krijgt, moet dit zo vroeg mogelijk worden herkend om de therapie te veranderen.

De eerste tekenen van een recidief van een depressie zijn vooral de symptomen die de patiënt al kent uit de vorige fase van de ziekte. Deze omvatten bijvoorbeeld slapeloosheid, verlies van eetlust, een steeds neerslachtiger humeur en een gebrek aan interesse en vreugdeloos, zelfs voor dingen die anders leuk zijn. Concentratieproblemen, lichamelijke symptomen (bijv. Pijn, maag-darmklachten) of innerlijke rusteloosheid en angst kunnen ook de terugkeer van een depressie inluiden. Sommige patiënten ervaren traagheid in hun denken en hebben moeite met het nemen van beslissingen. Andere patiënten beschrijven gewoon een algemene malaise als het eerste teken.

De symptomen van een terugval zijn net zo individueel als de depressie zelf, elke patiënt heeft zijn eigen persoonlijke klachten. Ze kunnen dienen als een vroeg waarschuwingssignaal om de terugval actief tegen te gaan.

Wat kunnen tekenen zijn van depressie tijdens de adolescentie?

Helaas komt depressie bij adolescenten vaker voor dan eerder werd gedacht. Het algemene beeld van de ziekte met een depressieve stemming en gebrek aan interesse en drive is vergelijkbaar met dat van een volwassene, maar de eerste tekenen van depressie bij jonge mensen zien er vaak iets anders uit. Ze herkennen is niet eenvoudig, aangezien stemmingswisselingen, motivatieproblemen en andere symptomen van depressie tijdens de puberteit niet ongewoon zijn, zelfs niet bij gezonde mensen.

Ze worden pas achterdochtig als ze langer volhouden, de tiener raakt steeds meer verdwaald in negatieve gedachtespiralen en piekeren en kan niet meer echt opgewonden raken van dingen die op deze leeftijd belangrijk zijn. Naast deze sombere stemming kunnen een afname van de schoolprestaties of sociale terugtrekking tekenen zijn van depressie. Alcohol- en drugsgebruik kan ook het begin van de ziekte zijn. Conflicten en impulsiviteit waar veel gezinnen mee worstelen, zijn echter geen vroege waarschuwingssignalen. Pas als de jongere zich meer en meer terugtrekt in plaats van zijn of haar gevoelens te uiten, moet aandacht worden besteed aan verdere symptomen van depressie.

Wat kunnen tekenen zijn van een depressie na een breuk?

Je neerslachtig voelen na een relatiebreuk is een volkomen normale en noodzakelijke reactie. Het verdriet is belangrijk om het einde van de relatie te kunnen verwerken, en in het lichaam en in de hersenen vinden veel onbewuste biologische processen plaats als reactie op het uiteenvallen. Veel symptomen van deze liefdesverdriet vallen daarom samen met die van depressie, maar zijn meestal slechts tijdelijk en een volkomen normaal onderdeel van een relatiebreuk.

Als de symptomen echter aanhouden, d.w.z. als de typische symptomen van depressie zich gedurende meerdere weken voordoen, kan het hartzeer in een depressie zijn veranderd. Tekenen hiervan zijn niet de symptomen zelf, zoals deze ook voorkomen bij gezonde mensen na een breuk, maar de intensiteit van deze klachten en het verloop ervan in de tijd. In het geval van depressie, blijft vreugdeloosheid bestaan, verschijnen fysieke symptomen (bijv. Slaap- en concentratiestoornissen, verlies van eetlust) of verergeren. Zelfs enkele weken na de scheiding voelt de persoon geen vreugde, denkt hij uren na en heeft in het ergste geval zelfmoordgedachten. Met een dergelijk beloop en het optreden van andere begeleidende symptomen is depressie daarom waarschijnlijk.

Verdeling in fasen

Het herkennen van tekenen van depressie is niet altijd gemakkelijk, afhankelijk van de ernst, en het is niet even gemakkelijk voor patiënt en familielid. Het is daarom belangrijk om een ​​psychiater of een psychotherapeut te zien, zodat deze de patiënt voldoende therapie kan bieden, afhankelijk van de ernst van de depressie.

Om als patiënt zelf te controleren hoe ernstig iemand door de depressie wordt getroffen, zijn er echter enkele aanwijzingen die als richtlijn kunnen worden gebruikt. Deze aanwijzingen zijn echter geen vervanging voor professionele analyse door een psychiater. Om depressie te herkennen en als depressie te zien en niet als een kortstondige stemming, is het belangrijk dat patiënten de negatieve symptomen minimaal 14 dagen hebben.

Er zijn verschillende hoofdsymptomen die minstens 14 dagen achter elkaar moeten optreden. De belangrijkste symptomen zijn diepe droefheid, verlies van interesse en een gebrek aan energie.

Daarnaast zijn er veel bijwerkingen. Deze omvatten verminderde concentratie, verminderd gevoel van eigenwaarde, schuldgevoel en waardeloosheid, toekomstige hopeloosheid, slapeloosheid en zelfmoordgedachten.

Burnout-syndroom is vaak de voorloper van depressie. Lees hier meer over onder: Depressie of Burn-out - Wat heb ik?

Om aan al deze symptomen te herkennen hoe ernstig de depressie is, heeft u de deskundige hulp van een arts of psycholoog nodig. Volgens de zogenaamde ICD-10-voorschriften lijdt een patiënt eraan

• milde depressie als het 2 hoofdsymptomen en 2 secundaire symptomen heeft, hieronder één
• Matige depressie als het 2 hoofdsymptomen heeft en 3-4 minder belangrijke symptomen en minder dan één
• ernstige depressie als het alle 3 de hoofdsymptomen en 3-4 minder belangrijke symptomen heeft.

Deze exacte differentiatie is echter in het begin van ondergeschikt belang voor de patiënt. Het is belangrijker om depressie te herkennen en te erkennen als een ernstige psychische aandoening. Omdat depressie ook medische hulp vereist. Het is daarom van belang dat de betrokkene of de patiënt zelf de depressie herkent en zo handelt dat deze niet meer stolt en langer aanhoudt (chronisch).

Klik hier voor meer informatie over de soorten depressie.