Hartstilstand / hartstilstand
Synoniemen in bredere zin
Reanimatie, cardiopulmonale reanimatie, cardiopulmonale reanimatie
Engels: asystolie, flatline
definitie
Hartstilstand beschrijft correct cardiovasculaire stilstand waarbij het hart geen bloed meer in de bloedsomloop pompt.
Bij een hartstilstand wordt de betrokkene na enkele seconden duizelig, na een halve minuut bewusteloos.
De ademhaling stopt na twee minuten en de eerste hersenbeschadiging treedt weer twee minuten later op.
Kortom, hartstilstand kan optreden als gevolg van veel hartaandoeningen.
Deze omvatten hartaanvallen, hartritmestoornissen, hartfalen, enz.
Een elektrisch ongeval kan ook een hartstilstand veroorzaken.
Bij bijzonder complexe operaties kan een hartstilstand ook worden geactiveerd met medicatie gedurende een geplande tijd.
Soorten hartstilstand
Bij de Hartstilstand of Hartstilstand (de termen worden vaak als synoniemen gebruikt) er wordt onderscheid gemaakt tussen of het in hart of er is geen elektrische activiteit.
Normaal gesproken wordt de hartslag geactiveerd door constante elektrische excitatie van de hartspiercellen. De zogenaamde hyperdynamische vorm van hartstilstand / hartstilstand leidt tot "cirkelende" elektrische excitaties, d.w.z. de hartspiercellen zijn allemaal opgewonden, maar niet synchroon. U kunt het zich voorstellen als een orkest. Dit wordt meestal zo gecoördineerd door de dirigent dat er harmonieuze klanken ontstaan.
In het hart is dat Sinusknoop de dirigent, hij bepaalt het tempo. Met de ronddraaiende opwinding zouden alle instrumenten spelen, maar ze letten niet op de dirigent en er kwamen geen harmonische geluiden die de normale hartslag vertegenwoordigen.
Bij de hyperdynamische hartstilstand/ Hartstilstand Dus het hart trilt, maar er is geen hartslag die echt bloed pompt.
Dit zijn voorbeelden van hyperdynamische hartstilstanden / hartstilstanden Ventriculaire fibrillatie en de polsloze ventriculaire tachycardie. Bij dat laatste klopt het hart redelijk ordelijk, maar zo snel dat het geen pompcapaciteit kan opbouwen.
De andere vorm van de Hartstilstand is de hypodynamische stilstand. In dit geval is het orkest helemaal stil. Niemand speelt. In het hart doet de sinusknoop niets en geen enkele hartspiercel wordt opgewonden.
Deze twee vormen van de Hartstilstand worden daarom iets anders behandeld.
Mogelijke oorzaken van een hartstilstand
Om de patiënt blijvend te stabiliseren, moet men de oorzaak van de hartstilstand vinden. Dit kan bijvoorbeeld een tamponade met hartzak zijn. Bloed stroomt door een traan het hartzakje in, omdat het hartzakje niet kan uitzetten, dus na korte tijd zit er zoveel bloed in het zakje dat het genoeg druk creëert om te voorkomen dat het hart gaat kloppen.
Een andere reden voor een hartstilstand kan allerlei soorten vergiftiging zijn. Bijvoorbeeld door middel van medicijnen of medicijnen. Een hartaanval of longembolie kan ook een hartstilstand veroorzaken.
Een spanningspneumothorax kan ook de oorzaak zijn. Spanningspneumothorax is een ernstige vorm van pneumothorax. In dit geval komt er door letsel aan de borst lucht tussen de longen en het longmembraan (Borstvlies). Hierdoor klappen de longen in, omdat ze normaal gesproken door negatieve druk tegen de binnenste borstwand worden gehouden. Als er een shock is door een ernstig ongeval met veel bloedverlies, kan dit een van de oorzaken zijn. Verdrinking, elektrische ongevallen (deze veroorzaken met name ventrikelfibrilleren), ernstige onderkoeling en hartfalen kunnen ook een hartstilstand veroorzaken.
Al deze ziekten worden in de kliniek behandeld nadat de bloedsomloop is hersteld.
Wat zijn de tekenen / voorbodes van een hartstilstand?
In veel gevallen wordt een hartstilstand voorafgegaan door een langdurige hartziekte.
Deze omvatten ziekten zoals coronaire hartziekte, hartfalen of hartritmestoornissen.
Een hartstilstand treedt echter vaak zonder waarschuwing op.
De directe tekenen van een hartstilstand zijn de getroffenen die plotseling flauwvallen.
Daarbij storten ze meestal in en reageren dan noch op spraak, noch op pijnlijke prikkels.
Omdat het hart niet meer klopt, is de hartslag niet meer voelbaar.
De ademhaling stopt na twee minuten.
Tekenen van een hartstilstand kunnen optreden van enkele minuten tot zelfs uren vóór de arrestatie.
Deze omvatten symptomen van angina pectoris (pijn en druk / beklemd gevoel op de borst) evenals kortademigheid en plotselinge vermoeidheid of flauwvallen.
Flauwvallen of duizeligheid kunnen ook een voorbode zijn van een hartstilstand.
Deze klachten ontstaan vaak in het kader van lichamelijke inspanning.
De belasting vereist een aanzienlijk hogere prestatie van het hart en kan dus leiden tot een hartstilstand.
Wat zijn de risicofactoren voor een hartstilstand?
Een plotselinge hartstilstand heeft veel hartrisicofactoren (afkomstig van het hart).
Deze omvatten alle soorten hartaandoeningen: van eerdere hartaanvallen en cardiovasculaire arrestaties tot hartinsufficiëntie en hartritmestoornissen tot coronaire hartaandoeningen en arteriosclerose.
Al deze ziekten leiden tot een verminderde prestatie van het hart en bevorderen zo een hartstilstand.
Tot de risicofactoren behoren ook ziekten die de ontwikkeling van hartaandoeningen bevorderen.
Deze omvatten stofwisselingsziekten zoals diabetes mellitus (diabetes) en hyperlipidemie (verhoging van cholesterolwaarden = bloedlipidenwaarden).
Hoge bloeddruk is ook een risicofactor voor hartstilstand.
Daarnaast bevorderen roken, meer alcoholgebruik en een ongezonde levensstijl (weinig beweging, onevenwichtig vetrijk dieet) het ontstaan van hartaandoeningen en daarmee het optreden van een hartstilstand.
Een plotselinge hartstilstand kan ook jonge mensen treffen.
Dit gebeurt meestal in de context van een ontsteking van de hartspier, aangezien deze ziekte het hart acuut zeer ernstig verzwakt.
Vooral wanneer de ontsteking onopgemerkt blijft en de betrokkene aan sport doet, raakt het hart overbelast en reageert het met een hartstilstand.
Alles over myocarditis, de zogenaamde myocarditis, lees je in ons artikel: Hartspierontsteking - dit zijn de symptomen en zo vindt de therapie plaats
Hartstilstand in slaap
Het risico op hartstilstand tijdens het slapen is bijzonder hoog bij mensen met ernstige hartinsufficiëntie.
Terwijl het bloed overdag de zwaartekracht volgt tijdens het zitten of staan en gedeeltelijk in de benen zakt, stroomt het tijdens de slaap terug naar het hart vanwege de liggende positie.
Dit kan het hart overbelasten, wat op zijn beurt een hartstilstand kan veroorzaken.
Een andere oorzaak van een hartstilstand tijdens de slaap is wat bekend staat als slaapapneu.
Het komt vooral voor bij mensen die snurken en beschrijft nachtelijke ademhalingspauzes.
Deze adempauzes kunnen enkele minuten duren, wat leidt tot zuurstofgebrek.
Dit zuurstofgebrek kan fatale gevolgen hebben voor reeds verzwakte en / of overweldigde hartcellen.
Ze kunnen stoppen met werken, wat kan leiden tot een hartstilstand.
Omdat een hartstilstand niet altijd gepaard gaat met pijn, merkt niemand iets van de arrestatie, vooral 's nachts.
Daardoor kan de noodzakelijke snelle eerste hulp niet worden verleend, waardoor de kans op overlijden als gevolg van een hartstilstand veel groter is dan overdag.
Als u lijdt aan slaapapneu, lees dan hoe u dit moet behandelen: Dit is hoe slaapapneu wordt behandeld
Wat is reflexhartstilstand?
De reflexhartstilstand wordt veroorzaakt door overmatige irritatie van de nervus vagus.
De nervus vagus is de tiende hersenzenuw en speelt een sleutelrol bij de regulatie van veel inwendige organen en heeft dus ook invloed op de werking van het hart.
Bij overmatige irritatie reguleert de nervus vagus de hartfunctie zodanig dat er een hartstilstand kan optreden.
Mogelijke oorzaken zijn een klap op de solar plexus (bijv. In de buikholte), een klap aan de zijkant van de nek of zelfs onderdompeling in zeer koud (<4 ° C) water.
De zogenaamde bolussterfte is ook gebaseerd op een reactie van de nervus vagus.
In dit geval komt een vreemd lichaam dat te groot is (vaak niet genoeg gekauwd voedsel) vast in de keel of per ongeluk in de luchtpijp terechtkomt.
Dit leidt tot irritatie van de keelholtewand en dus tot een overmatige reactie van de nervus vagus.
Kunt u een hartstilstand krijgen ondanks dat u een pacemaker heeft?
Bij verschillende hartaandoeningen wordt een pacemaker geïmplanteerd.
Het is met name waardevol bij aandoeningen van het geleidingssysteem, omdat het een regelmatig ritme in het hart kan behouden.
De pacemaker werkt als volgt: De pacemaker kan een sonde gebruiken om de excitaties van het hart te meten.
Op basis van zijn meetresultaten produceert de pacemaker zwakke stromen die eventuele uitval van de sinusknoop (= natuurlijke pacemaker van het hart, excitatiecentrum) compenseren en zo het ritme aanpassen en constant houden.
Bij een hartstilstand kan de pacemaker detecteren dat het hart niet meer opgewonden is.
In dat geval stopt de pacemaker automatisch met werken.
Daarom kan iemand ondanks een pacemaker een hartstilstand krijgen.
Hartstilstand tijdens een operatie
Hartstilstand kan optreden als complicatie tijdens een operatie.
Dit treft in de regel mensen die al een of meer hartaandoeningen hebben, waarbij het hart dus beschadigd is.
Grote operaties gaan ook gepaard met een verhoogd risico op hartstilstand.
Bij complexe operaties die aan het hart worden uitgevoerd, kan het nodig zijn om gedurende korte tijd een kunstmatige hartstilstand te veroorzaken.
Voor dit doel worden medicijnen gebruikt die de activiteit van het hart tot een minimum beperken.
In plaats daarvan wordt de hartfunctie overgenomen door een hart-longmachine die de bloedsomloop intact houdt.
Deze techniek maakt openhartoperaties mogelijk.
Na voltooiing van de chirurgische maatregel loopt de medicatie taps toe zodat het hart vanzelf weer gaat kloppen.
Waarom treedt een coma op bij een hartstilstand?
Het hart is de pomp voor de menselijke bloedbaan.
Daarom komt bij een hartstilstand ook het bloed in de bloedsomloop tot stilstand.
Het bloed heeft een transportfunctie in het lichaam: het transporteert voedingsstoffen van de darmen en de lever naar alle organen; het wordt in de longen verrijkt met zuurstof om het weer vrij te geven in de organen.
Het transporteert ook de afvalproducten die vrijkomen bij het metabolisme in de organen naar de lever en de nieren, waar de producten kunnen worden uitgescheiden.
Bij een hartstilstand wordt dit transport onderbroken.
Dit betekent dat afvalstoffen zich ophopen in de organen terwijl de organen niet van nieuwe voedingsstoffen of zuurstof worden voorzien.
De hersenen, als een van onze belangrijkste organen, zijn vooral afhankelijk van een regelmatige toevoer van zuurstof.
Na slechts een paar seconden zonder bloedstroom of zuurstof, worden processen in de hersenen anders gereguleerd, waardoor getroffen mensen flauwvallen.
Als de onvoldoende toevoer van de hersenen aanhoudt, sterven verschillende cellen in de hersenen af.
Zodat de hersenen minder energie verbruiken, schakelen ze virtueel over naar een rusttoestand.
Het bewustzijn wordt als het ware uitgeschakeld en er ontstaat een coma.
Hoe is reanimatie bij een hartstilstand?
Bij een plotselinge hartstilstand is het belangrijk om snel te reageren en reanimatiemaatregelen te nemen om de overlevingskansen van de persoon te vergroten. De EHBO-er moet in ieder geval eerst voor zijn eigen veiligheid zorgen.
Bij een vermoeden van een hartstilstand moet eerst worden getest of de betrokkene reageert op spraak- of pijnprikkels.
Als dit niet het geval is, wordt de ademhaling gecontroleerd.
Als de ademhaling is gestopt, moet reanimatie worden gestart.
Het is noodzakelijk dat u de hulpdiensten belt VOORDAT u reanimeert (of laat iemand anders u bellen).
Defibrillatoren worden in veel openbare gebouwen geïnstalleerd.
Indien beschikbaar, moet deze worden verkregen.
De reanimatie zelf bestaat uit hartmassage en beademing.
Idealiter wordt de reanimatie uitgevoerd door twee personen, zodat één persoon 30 compressies van de borstkas uitvoert (snelheid: 2 / seconde; locatie: in het midden van de borstkas, diepte: ongeveer 1/3 van de borstkas, volledige ontlasting van de borstkas na elke compressie) en de andere persoon haalt twee keer adem.
Deze moeten altijd afwisselend plaatsvinden (30: 2).
Als er een defibrillator beschikbaar is, worden de elektroden bevestigd om het hartritme te analyseren.
De apparaten zijn voor leken begrijpelijk en geven de noodzakelijke werkstappen aan.
De maatregelen worden uitgevoerd totdat de betrokkene reageert.
Vervolgens wordt de patiënt in een stabiele laterale positie gepositioneerd met regelmatige ademhaling en bewustzijnscontroles.
Als alternatief wordt de reanimatie voortgezet totdat de spoedarts arriveert.
Als er meerdere EHBO'ers beschikbaar zijn, dienen deze om de beurt tijdens de reanimatie te worden afgewisseld, anders treedt er snel vermoeidheid op.
De procedure voor reanimatie samengevat:
Idealiter voeren twee mensen de reanimatie uit.
- eerste persoon: voert 30 hartmassage uit
→ Snelheid: 2 / seconde
Locatie: in het midden van het borstbeen
Diepte: ongeveer 1/3 van de borst
→ Volledige ontlasting van de borstkas na elke compressie!
- tweede persoon: voert 2 ademhalingen uit
→ afwisselend 30: 2
Wat zijn de overlevingskansen bij een hartstilstand?
De overlevingskansen na een hartstilstand worden doorgaans als zeer laag geclassificeerd.
Het overlevingspercentage is slechts ongeveer vijf procent.
De overlevingskans kan echter aanzienlijk worden verbeterd door EHBO'ers.
Gemiddeld neemt de overlevingskans na een hartstilstand met elke minuut die verstrijkt met ongeveer tien procent af.
Daarom is de kans na tien minuten ongeveer nul.
Normaal gesproken verschijnt de ambulance, zelfs als deze tegelijk met de hartstilstand wordt gebeld, pas na dit venster van tien minuten, zodat de overlevingskansen in handen zijn van de eerstehulpverlener.
Met behulp van de reanimatiemaatregelen kan niet alleen het hart weer kloppen.
Bovendien wordt zuurstof alleen via hartmassage en beademing naar de organen van het lichaam getransporteerd, zodat ze tot op zekere hoogte tegen beschadiging kunnen worden beschermd.
Op deze manier kan gevolgschade door hartstilstand worden geminimaliseerd.
Als er binnen de eerste minuten van de reanimatie ook een defibrillator wordt gebruikt, neemt de overlevingskans van de persoon toe tot 75 procent.
AED's (automatische externe defibrillatoren) zijn nu in veel openbare gebouwen beschikbaar.
Deze leggen op zichzelf de noodzakelijke werkstappen uit en zijn ook geschikt voor gebruik door medische leken.
Als je wilt weten hoe je een automatische externe defibrillator (AED) moet gebruiken, bekijk dan ons gerelateerde artikel:
Dit is hoe een AED wordt gebruikt
Wat zijn de gevolgen / gevolgschade van een hartstilstand?
Het ergste gevolg van een hartstilstand is de dood.
Het menselijk lichaam is afhankelijk van een permanent functionerend hart omdat het de bloedsomloop in stand houdt.
Elke minuut moet zuurstof samen met andere voedingsstoffen in de verschillende organen worden gepompt.
Tegelijkertijd is het noodzakelijk om het opgehoopte metabolische afval te verwijderen.
Bij een hartstilstand zijn de hersenen een van de vroegst aangetaste organen.
De eerste schade aan de hersenen wordt al na vier minuten merkbaar.
Deze zijn voornamelijk te wijten aan het plotselinge gebrek aan zuurstof.
De hersencellen sterven af en veroorzaken blijvende schade.
Maar ook andere organen kunnen beschadigd raken.
Naast de hersenen reageren met name de lever en de nieren zeer snel op zuurstofgebrek.
Ook hier treedt celdood op, wat weer onomkeerbare schade kan veroorzaken.
De prognose na een hartstilstand hangt af van hoe lang de reanimatie van de getroffen persoon duurt.
Hoe langer de organen niet worden aangevoerd, hoe ernstiger de schade die daar optreedt.
Door onvoldoende toevoer van de hersenen kan een tijdelijke of permanente coma ontstaan.
Wanneer begint hersenschade?
Hersenbeschadiging treedt op binnen enkele minuten na een cardiovasculaire stilstand.
De eerste schade aan de hersenen wordt al na 4 minuten merkbaar.
Als de betrokkene snel wordt gereanimeerd, kan de schade zelfs volledig teruglopen.
Hoe langer de hartstilstand duurt, hoe groter de kans op volledig herstel.
Na acht tot tien minuten treedt onomkeerbare (= onomkeerbare) schade op.
Reanimatie bestaande uit hartmassage en beademing kan een bepaalde hoeveelheid bloedcirculatie in stand houden, zodat de hersenen toch van zuurstof worden voorzien.
Zelfs onder deze maatregelen treedt hersenschade op, maar dit treedt later op dan wanneer er geen maatregelen worden genomen.
