Engels: depressie
Depressie is, net als manie, een zogenaamde stemmingsstoornis. Onder stemming is hier de zogenaamde basisstemming om te begrijpen. Het is geen kwestie van verstoring van emotionele uitbarstingen of andere uitbarstingen van emoties.
In de psychiatrie is er een classificatie volgens de zogenaamde ernst van depressie. Men onderscheidt de milde, matige en ernstige depressieve episode.
Maar wie is er nu depressief?
Zie Diagnose en behandeling van depressie voor informatie over de diagnose en behandeling van depressie!
Het eerste begin van depressie heeft de hoogste waarschijnlijkheid tussen het 35e en 40e levensjaar. Na de leeftijd van 60 jaar wordt slechts ongeveer 10% van de patiënten ziek.
De kans op depressie tijdens het leven is ongeveer 12% bij mannen en ongeveer 20% bij vrouwen.
Het zogenaamde levenslange risico is ongeveer 17%.
Het risico op het ontwikkelen van een bijkomende ziekte naast depressie (het zogenaamde comorbiditeitsrisico) is maximaal 75%.
De meest voorkomende bijkomende ziekten zijn hier:
De typische kenmerken die een persoon moet hebben om psychisch depressief te zijn, zijn de volgende:
De stemming is "depressief". Dit kan door de individuele patiënten als zeer verschillend worden ervaren en gerapporteerd. Zeker, het eenvoudige verdriet is heel gebruikelijk.
Veel vaker wordt echter het zogenaamde "gevoel van ongevoeligheid" beschreven. Dit is een uiterst pijnlijke toestand van emotionele verlamming. Voor de patiënt is er geen gebeurtenis waardoor hij adequaat normaal kan reageren op dingen die hem normaal gesproken zeer zouden ontroeren.
Het is daarom belangrijk op te merken dat zowel negatieve als positieve gebeurtenissen niet langer mensen met een depressieve bui bereiken.
Bovendien heeft de persoon die lijdt aan een depressie grote angstgevoelens. Deze angsten kunnen rond alle gebieden van het leven draaien. Maar de meest voorkomende zorg is de angst voor de toekomst (de eigen, maar ook die van een nauwere omgeving). Deze angst wordt versterkt door een bijna permanent bestaand gevoel waarin de patiënt zich overweldigd voelt met alle taken die hem worden gebracht. Gedeeltelijk kunnen sociale fobieën zich ook ontwikkelen.
Lusteloosheid: de eenvoudigste dingen, evenals het alledaagse huishoudelijk werk of zelfs de ochtend opstaan en de lichaamsverzorging worden als bijna onuitvoerbaar ervaren. Wanneer de depressieve zich bezighoudt met iets dat drive vereist, ervaart hij zichzelf bijna uitgeput op hetzelfde moment als fysiek uitgeput.
Zorg dragen voor sociale contacten wordt ook een onoverkomelijke taak. Er is een duidelijke zogenaamde "sociale terugtrekking". Dit betekent op zijn beurt dat de patiënt steeds eenzamer kan worden (sociaal geïsoleerd - sociaal isolement / fobie).
