Wat is het verschil tussen een schizofrenie en een psychopaat?

definitie

Schizofrenie is een psychische aandoening die moeilijk te beperken is omdat ze zich heel anders kan presenteren. Er zijn typische symptomen, zoals paranoia en waanvoorstellingen, maar ook de emotionele beleving kan sterk worden beïnvloed. Schizofrenie is daarom in principe een stoornis van prikkelperceptie en -verwerking die leidt tot een aantasting van de perceptie van de werkelijkheid. In de regel zijn de zieken zich er niet van bewust dat hun geleefde werkelijkheid niet overeenkomt met de werkelijkheid.

Psychose is een bijzonder complex van symptomen waarbij onder meer sprake is van een veranderde perceptie van de werkelijkheid en het zelf, zoals ook bij schizofrenie het geval kan zijn. Typisch zijn dit hallucinaties, wanen, ego-stoornissen, toegenomen rusteloosheid, concentratieproblemen en dergelijke. De oorzaak van deze veranderingen doet er niet toe, alleen het uiterlijk wordt psychose genoemd. Psychose kan daarom worden opgevat als een overkoepelende term voor verschillende ziekten, die allemaal vergelijkbare symptomen veroorzaken.

Lees hier meer over het onderwerp: De psychose.

Wat is het verschil?

De definities van schizofrenie en psychose zijn vaak erg vaag omdat deze ziekten niet precies kunnen worden beperkt. Het is bijzonder moeilijk om de termen van elkaar te scheiden omdat ze elkaar vaak overlappen. Schizofrenie heeft bijvoorbeeld psychotische componenten, namelijk in de vorm van de typische symptomen van de vervormde waarneming van de werkelijkheid, zoals wanen, hallucinaties, inspiraties enzovoort. Schizofrenie een pure psychose noemen is nog niet helemaal juist, omdat de werkelijk ernstige symptomen, die de emotionele stoornis zijn, bij typische psychosen niet voorkomen.

Bij schizofrenie zijn niet alleen de zogenaamde plus-symptomen, die vergelijkbaar zijn met die van een psychose, maar ook de zogenaamde min-symptomen, die de feitelijke beperking van de patiënt vertegenwoordigen. Plus-symptomen worden zo genoemd omdat ze tot normaal denken en ervaren komen, zoals het geval is bij hallucinaties, waanideeën en dergelijke. Het soort plussymptomen dat optreedt, hangt af van de vorm en ernst van de schizofrenie. Er is de typische paranoïde waanvoorstelling, of het horen van stemmen, zoals het in de samenleving bekend staat onder de term schizofrenie. Maar er zijn veel andere, minder typische manifestaties.

Minus symptomen komen daarentegen voor bij alle soorten schizofrenie, zij het in verschillende mate. Ze worden zo genoemd omdat ze een verlies van cognitieve en emotionele vaardigheden betekenen die op een gegeven moment niet verdwijnen, zoals de plussymptomen. Patiënten met schizofrenie lijden, ongeacht hun psychotische aanvallen, aan een permanente beperking van hun aandacht en concentratievermogen, evenals aan een zogenaamde affect-afvlakking, d.w.z. een vermindering van hun emotionele vibratie- en verwerkingsvermogen. Dat maakt normale interactie en communicatie met de getroffenen buitengewoon moeilijk. Ze staan ​​onverschillig tegenover hun omgeving en raken steeds meer vervreemd van hun familieleden.
Het resultaat is een volledig sociaal isolement en het verlies van verbinding met de samenleving. Op een gegeven moment leven de patiënten in hun eigen wereld, waaruit ze niet meer gemakkelijk te halen zijn. Deelname aan het beroepsleven is in deze fase ook niet meer mogelijk.

Helaas reageren deze negatieve symptomen nauwelijks op medicatie en zijn daardoor moeilijk onder controle te krijgen. In vergelijking met schizofrenie vertonen psychosen deze veranderingen niet en kunnen ze gewoonlijk gemakkelijk onder controle worden gehouden met gewone antipsychotica. Schizofrenie heeft dus psychotische componenten, maar gaat veel verder dan pure psychose.

Lees hier alles over het onderwerp: De schizofrenie.

Waar zijn er overeenkomsten?

Hoezeer het volledige beeld van schizofrenie ook verschilt van psychosen wat betreft oorzaak, beloop en bijbehorende symptomen, er is enige overlap in de hierboven beschreven plussymptomen.

Waanideeën, egostoornissen, verlies van realiteit, hallucinaties, psychische en motorische rusteloosheid en dergelijke komen voor bij veel vormen van schizofrenie, maar ook bij psychosen. Deze productieve symptomen kunnen daarom voor beide ziekten hetzelfde zijn. De termen worden daarom vaak door elkaar gebruikt bij het beschrijven van de symptomen. Men spreekt bijvoorbeeld van een psychotische opflakkering van schizofrenie of schizofrene psychose als een patiënt deze symptomen heeft.

Velen geloven dat psychose de overkoepelende term is voor alle ziekten met dergelijke symptomen - schizofrenie is daarom een ​​subvorm van psychose. Dit kan gelden voor vormen van schizofrenie waarbij de negatieve symptomen zwak zijn. Er zijn echter ook vormen van schizofrenie waarbij er nauwelijks psychotische symptomen zijn en bijna alleen affectstoornissen worden waargenomen. Het gelijkstellen van schizofrenie en psychose is daarom in sommige gevallen juist en in andere niet. De manifestaties van deze ziekten zijn gewoon te variabel om nauwkeurig te kunnen worden afgebakend.

Lees ook het artikel: De symptomen van schizofrenie.

Wat is schizofrene psychose?

Als iemand lijdt aan een psychose die typische symptomen van schizofrenie vertoont, maar om verschillende redenen geen schizofrenie kan zijn, spreekt men van een schizofrene psychose. Dit is bijvoorbeeld het geval als de psychose een duidelijke oorzaak heeft, b.v. geneesmiddelintoxicatie, hersenziekte, verstoring van de elektrolytenbalans en dergelijke. Omdat de feitelijke schizofrenie per definitie geen duidelijk aanwijsbare oorzaak heeft, maar het resultaat is van verschillende factoren in de genetica en het milieu.

Bovendien is schizofrenie een chronische, recidiverende ziekte met verschillende gradaties van negatieve symptomen. Als een patiënt slechts één episode zonder enige negatieve symptomen ervaart, is de diagnose schizofrenie overdreven en spreekt men alleen van een eenmalige schizofrene psychose. Zelfs bij gediagnosticeerde schizofrenie wordt deze term af en toe gebruikt als de schizofrenie atypisch is en niet nauwkeuriger kan worden geclassificeerd. Er is daarom een ​​niet-uniform gebruik van de termen, niet alleen in de volkstaal, maar ook onder medische professionals, aangezien het moeilijk is om psychische aandoeningen precies te definiëren. Bovendien is veel van deze aandoeningen nog onduidelijk.

Wat zijn de gevolgen voor de behandeling?

Er zijn in principe twee benaderingen om een ​​ziekte te behandelen: de oorzaak wegnemen en de symptomen verlichten. Indien mogelijk verdient causale therapie de voorkeur boven symptomatisch. Schizofrenie heeft geen duidelijke oorzaak en kan daarom niet causaal worden behandeld. Met antipsychotica kunnen alleen de plussymptomen onder controle worden gebracht, maar genezing is niet mogelijk.

Psychosen kunnen ook symptomatisch worden behandeld met antipsychotica, maar sommige oorzaken kunnen worden weggenomen als de trigger bekend en behandelbaar is. Een elektrolytverschuiving kan bijvoorbeeld worden gecorrigeerd om de oorzaak van de resulterende psychose te behandelen. Andere psychosen, zoals die in de context van dementie hebben een duidelijke oorzaak, maar kunnen nog alleen symptomatisch worden aangepakt, aangezien dementie ongeneeslijk is. Veel psychosen worden dus op dezelfde manier behandeld als schizofrenie om de symptomen te verlichten. Andere psychosen kunnen echter ook causaal worden genezen, als de trigger bekend is en eliminatie mogelijk is.

Lees hier meer over het Therapie voor schizofrenie.