Chirurgie Online

Mouw buik

definitie

Een sleeve-maag is het resultaat van een chirurgische verkleining van de maag. Tijdens de procedure wordt het holle orgel teruggebracht tot ongeveer een tiende van zijn oorspronkelijke volume. Het is een ingreep die bij extreem overgewicht overwogen kan worden, als alle niet-operatieve maatregelen voor gewichtsverlies tevergeefs zijn uitgevoerd. Chirurgische productie van een maaghuls betekent dat er al na een kleine hoeveelheid voedsel een verzadigd gevoel ontstaat. Hierdoor wordt de calorie-inname drastisch verminderd en kan er doorgaans veel afvallen. De maagkokeroperatie is de meest uitgevoerde operatie in Duitsland voor de behandeling van extreme obesitas door middel van maagverkleining.

Indicaties voor maagkokerchirurgie

Een maagkokeroperatie is alleen mogelijk bij overgewicht (Obesitas per magna) geïndexeerd. Om een medische rechtvaardiging voor de procedure te hebben, moet aan enkele aanvullende voorwaarden worden voldaan. Enerzijds moeten er ernstige bijwerkingen zijn die verband houden met overgewicht. Bijvoorbeeld diabetes mellitus ("Diabetes") of een degeneratieve gewrichtsaandoening. Bovendien hadden alle niet-chirurgische maatregelen om het lichaamsgewicht te verminderen al tevergeefs moeten worden geprobeerd. Veel leed bij de patiënt en lage slaagkansen bij niet-operatieve maatregelen kunnen vanuit medisch oogpunt een maagkousoperatie in een vroeg stadium rechtvaardigen. Een belangrijke voorwaarde voor de indicatie is echter altijd de motivatie en medewerking van de patiënt. Deze aspecten moeten worden beoordeeld door de behandelende arts. Bij twijfel kan dit leiden tot een contra-indicatie (contra-indicatie) voor de ingreep. Om de indicatie voor de ingreep vast te stellen, is het meestal ook een voorwaarde dat het extreem overgewicht minimaal vijf jaar bestaat en de patiënt niet ouder is dan 65 jaar. De algemene toestand moet ook goed genoeg zijn, zodat de operatie zonder verhoogd risico kan worden uitgevoerd.

Voorbereidingen voor de operatie

De eerste stap bij de voorbereiding op een maagkokeroperatie is om te controleren of de ingreep medisch verantwoord is. Verder wordt de patiënt geïnformeerd over de procedure, gevolgen en risico's van de operatie. De informatie moet worden verstrekt op een voor de patiënt begrijpelijke manier en er moet voldoende tijd zijn voor reflectie. Zoals voor elke operatie, worden er verschillende onderzoeken uitgevoerd voorafgaand aan gastro-intestinale chirurgie van de sleeve, zoals een bloedtest op het vermogen om te stollen en de concentratie van het rode bloedpigment hemoglobine. Afhankelijk van de omstandigheden van de patiënt kan verder onderzoek nodig zijn. In sommige gevallen wordt een ECG gedaan om de hartfunctie te beoordelen. Naast onderzoeken kan het pauzeren of veranderen van sommige medicijnen een andere belangrijke stap zijn voordat een maagkokeroperatie wordt uitgevoerd.

Procedure van de operatie

Een maagkokeroperatie wordt over het algemeen uitgevoerd als onderdeel van een intramuraal verblijf onder algemene anesthesie. In de meeste gevallen is de procedure minimaal invasief met behulp van de “kijkgattechniek” (laparoscopisch). De chirurgische instrumenten en een camera worden in de buikholte gebracht via verschillende kleine incisies in de huid, die wordt opgeblazen met kooldioxidegas. Als eerste stap van de operatie wordt de zogenaamde grote mazen (grotere omentum) gescheiden van de maag. Bovendien wordt een maagsonde over de keel voortbewogen en wordt er een nietapparaat langs gestoken. Hiermee wordt het grootste deel van de maag verwijderd en tegelijkertijd gehecht. Het afgescheiden deel van de maag wordt via een kleine incisie, die meestal in de middelste buik wordt gemaakt, uit de buikholte verwijderd. Het enige dat overblijft is de maag met smalle mouwen, die zich tussen de slokdarm en de twaalfvingerige darm bevindt. Na voltooiing van de eigenlijke procedure komt de kooldioxide weer vrij, worden de chirurgische instrumenten verwijderd en worden de buikincisies gehecht. De anesthesie wordt langzaam teruggetrokken totdat de patiënt wakker wordt.

Nazorg

Na een maagbandoperatie zijn bepaalde vervolgstappen vereist. Allereerst worden onderzoeken uitgevoerd om de mogelijkheid uit te sluiten dat er een complicatie is opgetreden. Bovendien wordt de functie van het maagdarmkanaal na de procedure gecontroleerd. Een ander belangrijk onderdeel van de vervolgbehandeling is de zorgvuldige mobilisatie van de patiënt in een zo vroeg mogelijk stadium De patiënt dient zo mogelijk een dag na de operatie voor het eerst uit bed te komen. Op de tweede dag na de operatie wordt ook een zogenaamde gastrografineslikken uitgevoerd. De patiënt moet een oplossing met contrastmiddel drinken en wordt vervolgens geröntgend. Hierdoor kunnen mogelijke vernauwingen of lekken in de maagsonde worden opgespoord. Het meest tijdrovende aspect van de vervolgbehandeling na het aanmaken van een maaghuls is de geleidelijke toename van het dieet gedurende weken en maanden. Er is een toename van aanvankelijk vloeibaar, licht verteerbaar voer naar normaal voer in kleine porties.

Duur van de operatie

De duur van een maagkokeroperatie is ongeveer twee uur. De benodigde tijd hangt echter af van verschillende aspecten en het is slechts een ruw gemiddeld cijfer. Enerzijds kunnen factoren die van de patiënt uitgaan, de duur beïnvloeden. Zo is een operatie bij extreem overgewicht en eerdere operaties in de buikholte duurder. De duur van de operatie hangt ook af van de ervaring van het operatieteam en het centrum waar de operatie wordt uitgevoerd. Als er een complicatie is, zoals bloeding door een verwonding aan een vat, kan de procedure ook aanzienlijk langer duren dan twee uur.

Duur van het ziekenhuisverblijf

De duur van het ziekenhuisverblijf als gevolg van een maagkokeroperatie kan sterk variëren van persoon tot persoon, maar is gewoonlijk tussen enkele dagen en twee weken. Sommige tests zullen in de dagen na de operatie worden gedaan. Bovendien moet de patiënt langzaam worden gemobiliseerd. De opnameduur in het ziekenhuis hangt ook af van hoe snel de patiënt weer voor zichzelf kan zorgen en hoe goed de wonden genezen. In het geval van een wondgenezingsstoornis of een andere complicatie, zoals een lekkende maaghechting, kan een nieuwe ingreep nodig zijn en kan de duur van het ziekenhuisverblijf dienovereenkomstig worden uitgesteld.

Duur van het ziekteverzuim

Hoe lang iemand ziek is of niet in staat is om te werken na een maagkokeroperatie kan sterk verschillen van persoon tot persoon. Na ontslag uit het ziekenhuis is het meestal ter beoordeling van de huisarts hoe lang hij schrijft dat de patiënt arbeidsongeschikt is. Naast de klachten en beperkingen moet ook rekening worden gehouden met de uitgevoerde activiteit. Het is waarschijnlijker dat werk op kantoor wordt hervat dan zware lichamelijke activiteit. Zelfs als er geen algemene verklaring kan worden afgelegd, is ziekteverzuim van twee tot zes weken na een maagkokeroperatie de meest voorkomende.

Risico's van de operatie

Bij de risico's van een maagkouschirurgie kan onderscheid worden gemaakt tussen algemene chirurgische risico's en bijzondere gevaren van deze ingreep. Over het algemeen kunnen deze en andere operaties leiden tot bloedingen met ernstig bloedverlies, waarvoor zelfs het gebruik van bloedreserves nodig kan zijn. Het is ook mogelijk dat de buikholte of wond ontstoken raakt. Organen en andere structuren, zoals zenuwen, kunnen tijdens de procedure ook gewond raken. Bij elke operatie is ook het risico op het ontstaan van een blokkering van de longcirculatie als gevolg van een bloedstolsel groter (longslagaderembolie). Een bijzonder risico van een maagkokeroperatie is dat er een vernauwing van de maag kan ontstaan, die eventueel bij een tweede operatie vergroot moet worden. Daarnaast kunnen er lekken zijn in de rij naden op de mouwbuik. Dit is vaak alleen te verhelpen met een andere operatie.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Complicaties na een operatie

Gevolgen op lange termijn van de operatie

Het belangrijkste langetermijngevolgen van een maagkokerchirurgie is dat de capaciteit van het spijsverteringsorgaan wordt teruggebracht tot ongeveer een tiende van de oorspronkelijke grootte. Hierdoor kunnen slechts kleine porties worden gegeten en voelt u zich snel vol. Het gewenste effect op lange termijn van het verminderen van obesitas kan op deze manier in de meeste gevallen worden bereikt. Het dorstgevoel kan echter ook worden verminderd, zodat na een maagkokeroperatie altijd voor voldoende aanvoer van vocht moet worden gezorgd. Een ander gevolg van de procedure kan onvoldoende opname van vitamine B12 zijn, omdat dit alleen kan worden opgenomen door middel van een stof die wordt aangemaakt door het maagslijmvlies. In een sleeve-maag is een groot deel van deze cellen niet meer aanwezig. Daarom is op de lange termijn meestal een drie maanden durende injectie van vitamine B12 onder de huid nodig. Het vitamine-gehalte in het bloed moet in ieder geval regelmatig worden gecontroleerd na een operatie aan de mouwbuik, omdat een tekort onder meer bloedarmoede kan veroorzaken. Een tekort aan andere vitamines of stoffen is meestal niet te vrezen in de mouwmaag in vergelijking met sommige andere operaties aan de maag, zolang men een uitgebalanceerd en gezond dieet eet.

Lees ook ons artikel hierover Vitamine B12-tekort.

Kan een mouwbuik worden omgekeerd?

In tegenstelling tot sommige andere methoden om het volume van de maag te verkleinen, zoals het aanbrengen van een maagband, kan een maagkoker niet worden teruggedraaid. Tijdens de procedure wordt een groot deel van het spijsverteringsorgaan verwijderd en gaat daarmee onherroepelijk verloren. Daarom moet u zich vooral bewust zijn van de levenslange gevolgen en mogelijke complicaties voordat u een maagkokeroperatie uitvoert. Voldoende bedenktijd en een duidelijke medische onderbouwing van de ingreep zijn daarom essentieel. Bij twijfel kan het ook handig zijn om een onafhankelijke second opinion in te winnen. Voor patiënten die een onomkeerbare verkleining van de maag afwijzen door een buisvormige maag te creëren, kan het inbrengen van een maagballon of een maagband een alternatieve behandelingsmethode zijn voor pathologische obesitas. Deze twee vormen van maagverkleining kunnen met een kleine operatie worden teruggedraaid.

Wat zijn de kosten van de operatie?

De kosten van een maagkokeroperatie liggen in het hoge viercijferige bereik en kunnen zelfs meer dan 10.000 euro bedragen. De genoemde prijzen zijn van toepassing als u de operatie zelf moet betalen en de procedure in eigen land moet laten uitvoeren. Als er echter een medische indicatie is, vergoedt de zorgverzekeraar de kosten meestal op verzoek. Als u zelf betaalt, lokken ogenschijnlijk goedkope aanbiedingen voor maagkouschirurgie vaak mensen uit het buitenland voor minder dan 5000 euro. Aangezien dit echter vaak gepaard kan gaan met nadelen en verborgen kosten, moet men zeer kritisch zijn met dergelijke aanbiedingen. Als de operatie als zelfbetaler wordt uitgevoerd, kunnen de kosten aanzienlijk hoger zijn als er een complicatie optreedt zoals een lek in de maaghechting.

Lees ook ons artikel hierover De kosten van een maagverkleining.

Waar en hoe vraag ik kostendekking aan?

De aanvraag voor vergoeding van de kosten van een maagkouschirurgie moet u indienen bij uw eigen (wettelijke) zorgverzekeraar. Dit moet individueel en schriftelijk worden geschreven. Er zijn verschillende sjablonen en sjablonen op internet die als basis en oriëntatie kunnen dienen voor uw eigen applicatie. Het verdient aanbeveling om vooraf voldoende informatie in te winnen over welke aspecten bij het indienen van de aanvraag in overweging moeten worden genomen en aan welke eisen moet worden voldaan, zodat uitzicht is op de kosten van de procedure. Mogelijk moeten ook de relevante voorwaarden worden aangetoond. Het kan handig zijn om in een vroeg stadium uw huisarts om hulp te vragen bij het formuleren van de aanvraag. Informeer indien nodig ook vooraf naar de procedure en de voorwaarden bij de betreffende zorgverzekeraar.

Wat zijn de voorwaarden voor het overnemen van kosten?

De maagkokeroperatie is geen standaardvoordeel van de zorgverzekeraars en daarom moet de kostendekking op aanvraag individueel worden goedgekeurd. Er gelden bepaalde vereisten, waaraan allemaal moet worden voldaan om de aanvraag te kunnen goedkeuren. Enerzijds de body mass index (Afk .: BMI, lichaamsgewicht in kilogram gedeeld door lengte in vierkante meters) zijn 35 kg / m² of hoger. Bovendien moeten er secundaire en bijkomende ziekten zijn van overgewicht, zoals gewrichtsaandoeningen of diabetes ("diabetes"). Als u een BMI van meer dan 40 heeft, hoeft u mogelijk geen begeleidende ziekten te bewijzen. Bovendien moet het overgewicht al meer dan drie jaar bestaan. De leeftijd van de aanvrager moet tussen de 18 en 65 jaar liggen, waarbij meestal rekening wordt gehouden met de biologische leeftijd. Voorwaarde voor het overnemen van kosten is dat minimaal twee dieetpogingen, kuren of revalidatie tevergeefs zijn ondernomen, zo mogelijk onder medische begeleiding. Bovendien mogen er geen verslavingen of andere psychiatrische ziekten zijn.

Wat is het verschil met maagbypass?

De maagbypass is een nog radicalere vorm van maagverkleining dan het creëren van een buisvormige maag. Een grote, duurdere operatie is vereist voor maagbypass. In tegenstelling tot het creëren van een buisvormige maag, wordt bij maagbypass niet alleen de maag kleiner gemaakt, maar het onderste uiteinde is verbonden met een dieper liggende darmlus. Dit sluit de twaalfvingerige darm uit van de spijsvertering. In de sleeve-maag daarentegen blijft de natuurlijke doorgang van voedsel van de slokdarm via de maag naar de twaalfvingerige darm behouden. Daarom bestaat er, vooral bij maagbypass, het risico op het ontwikkelen van een tekort aan voedingsstoffen. Na de ingreep moet de patiënt meestal een leven lang bepaalde vitamines, sporenelementen en eiwitten in de vorm van voedingssupplementen innemen. Bovendien kan de vernietiging van de natuurlijke gastro-intestinale doorgang door maagbypass leiden tot een zogenaamd dumpingsyndroom. Het te snel ledigen van de maaginhoud in de darmen kan leiden tot misselijkheid, buikpijn en problemen met de bloedsomloop tot flauwvallen.

Gedetailleerde informatie over dit onderwerp vindt u hier: Maag-bypass.

Dumping-syndroom

Een dumpingsyndroom kan optreden als de natuurlijke overgang van de maag naar de darmen wordt verwijderd tijdens een maagoperatie en dit leidt tot het vroegtijdig ledigen van de maaginhoud in de darm. Er wordt onderscheid gemaakt tussen vroegtijdig dumpen door een verhoogde instroom van vocht uit het bloed in de darm, aangetrokken door de voedselpulp, en laat dumpen, dat ontstaat door een overmatige afgifte van het hormoon insuline. Bij een sleeve-maag is een dumpingsyndroom meestal niet te vrezen. Tijdens deze procedure wordt de maag aanzienlijk verkleind, maar de natuurlijke overgang naar de darm (maagpoortwachter) blijft behouden. Bij andere vormen van maagverkleining, zoals maagbypass, komen dumpingsyndromen vaker voor.

Lees hierover meer op Dieet na een maagverkleining.

Bijwerking: haaruitval

Haarverlies is geen typische bijwerking na een maagkokeroperatie. Sommige mensen ervaren echter haaruitval na een dergelijke procedure. De mogelijke oorzaken zijn divers en slechts in enkele gevallen kan een verband met de interventie worden gelegd. Enerzijds kan een gebrek aan voedingsstoffen haaruitval veroorzaken. Daarom is het vooral belangrijk om na het hebben van een maagkoker te zorgen voor een uitgebalanceerd dieet en om de vervolgonderzoeken bij te wonen. Bij verdenking kan een tekort aan voedingsstoffen in het bloed worden opgespoord. Haaruitval kan ook het gevolg zijn van stress. Omdat een maagkokeroperatie ook een grote psychologische belasting kan zijn, is het mogelijk dat het symptoom tijdens of na de ingreep optreedt. Het heeft echter geen zin om af te zien van een maagkokeroperatie uit angst voor haaruitval. Als u overmatig haarverlies heeft, dient u, ongeacht de omstandigheden, een arts te raadplegen zodat de oorzaak kan worden opgehelderd.

Lees meer over het onderwerp: Haaruitval

Vitaminen

De meeste vitamines kunnen ook volledig worden opgenomen in een sleeve-maag, mits je een uitgebalanceerd en gezond dieet volgt. Het is dus niet fundamenteel nodig om vitaminepreparaten of voedingssupplementen in te nemen. Uitzondering hierop is vitamine B12, die voornamelijk in vleesproducten zit en alleen door het lichaam kan worden opgenomen met een stof die door bepaalde cellen van het maagslijmvlies wordt aangemaakt. Bij een maagkokeroperatie wordt een groot deel van de maag en dus de beschreven cellen verwijderd. Hierdoor kan vitamine B12 vaak niet meer voldoende worden opgenomen, ook al wordt het in voldoende hoeveelheden met voedsel geconsumeerd. Het tekort kan worden verholpen door de vitamine B12 te injecteren. Dit moet ongeveer elke drie maanden worden gedaan omdat het lichaam het zo lang kan opslaan. Een injectiespuit is niet altijd nodig, maar u moet in ieder geval uw huisarts regelmatig uw vitamine B12-spiegel laten controleren na een mouwbuikoperatie.

Gedetailleerde informatie over deze vitamine vindt u op Vitamine b12.

Kan je daarna nog alcohol drinken?

Na een maagkokeroperatie mag u geen alcohol drinken of er slechts kleine hoeveelheden van drinken. Het doel van de procedure is om de opname van calorieën te verminderen door de capaciteit van de maag chirurgisch te verminderen, zodat de patiënt langzaam zijn of haar overgewicht kan verminderen. Alcohol heeft een hoog caloriegehalte en alcoholische dranken kunnen ook veel gemakkelijker de mouwmaag passeren dan vast voedsel. Als u regelmatig alcohol drinkt nadat u een mouwbuik heeft gehad, voegt u overtollige calorieën aan uw lichaam toe zodat er minder of zelfs geen vet wordt afgebroken. Toch kan alcohol af en toe en met mate worden geconsumeerd, zelfs na een maagkokeroperatie.

Lees meer over het onderwerp: Calorische waarde van alcohol