Schimmelziekten

invoering

Schimmelziekten behoren tot de infectieziekten en vormen, naast bacteriële en virale infecties, een derde grote groep infectieziekten. De arts gebruikt de term mycosis (Grieks: mykes - de champignon). Natuurlijk zijn niet alle duizenden soorten paddenstoelen die we kennen gevaarlijk voor de mens, maar ongeveer 180 soorten kunnen ziekten veroorzaken die relevant zijn voor de mens.

Vanuit medisch oogpunt is een ruwe classificatie van paddenstoelen in draadzwammen (Dermatofyten), Champignons (Gisten) en schimmelgevoel. De pathogeengroep van schimmels verschilt op een aantal belangrijke kenmerken van andere pathogenen zoals bacteriën of virussen, zodat diagnostiek en therapie-opties moeten worden afgestemd op verschillende schimmelziekten.

Het optreden van schimmelziekten is onderhevig aan een breed spectrum. De meest voorkomende schimmelziekten zijn oppervlakkig en komen voor op de huid of nagels. Ze worden genoemd Tinea aangewezen. Dit omvat bijvoorbeeld de vervelende maar ongevaarlijke voetschimmel. Naast deze oppervlakkige mycosen zijn er ook systemische infecties die het hele lichaam en de inwendige organen aantasten. Deze kunnen levensbedreigend zijn, maar komen vrijwel uitsluitend voor bij ernstig zieke en verzwakte mensen op grond van andere onderliggende ziekten.

Lees ook ons ​​artikel hierover Paddestoelen.

Symptomen

De exacte uitdrukking van de symptomen hangt af van de ziekteverwekker en het klinische beeld. Belangrijkste veel voorkomende symptoom van oppervlakkige schimmelziekten zijn Huid verandert. Ze vormen meestal zo ronde, maar ook diffuse roodheid op vlekken merkbaar. De huid begint te roos. Afhankelijk van de ernst, a geelachtig witte afscheiding naar voren. Bovendien klagen de getroffenen een soms ernstige jeukwie de distributie van de schimmel begunstigd.

Ze vallen in harige gebieden haar- uit, Slijmvliezen kan witte bekledingen demonstreren. Diepere schimmelziekten vernietigen de huid. Het gaat over systemische mycosenverschijnen symptomen van ernstige ziekten zoals koorts, Kortademigheid, bewusteloosheid tot dood.

oorzaak

Schimmelziekten worden veroorzaakt door een aantal verschillende omstandigheden. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat de schimmel in een of andere vorm in het lichaam of de huid moet komen en zich daar kan vermenigvuldigen. De overdracht vindt meestal plaats door direct contact van persoon tot persoon, het kan ook indirect gebeuren.

Het klassieke voorbeeld hiervan is de voetschimmel die je in het zwembad krijgt. De schimmels, of hun sporen, komen op de huid terecht en kunnen daar in de kleinste plooien of scheurtjes nestelen en zich vermenigvuldigen. Als de ziekteverwekker in contact komt met een bloedvat, kunnen systemische infecties ontstaan. Na een tijdje verschijnen de typische symptomen van schimmelziekten.

Er zijn een aantal risicofactoren die de ontwikkeling van een oppervlakkige schimmelziekte bevorderen. Hieronder vallen alle omstandigheden die de barrièrefunctie van de huid aantasten of de normale werking van het immuunsysteem verstoren. Typisch diabetes mellitus of perifere arteriële occlusieve aandoening (paVk) gebeld. Tijdens diabetes ontwikkelen zich gevoeligheidsstoornissen, zodat kleine laesies aan de voet mogelijk niet worden opgemerkt. Door de verminderde doorbloeding in het kader van de PAV is de huid niet meer in staat om kleine beschadigingen aan de huid direct te herstellen, waardoor schimmels gemakkelijker kunnen doordringen.

Persoonlijke hygiëne is ook een belangrijke factor bij het ontstaan ​​van schimmelziekten. Slechte hygiëne kan schimmelziekten in de hand werken, aan de andere kant komen schimmelziekten van de huid net zo vaak voor bij mensen met overmatig hygiënisch gedrag. De huid heeft van nature een natuurlijke beschermlaag die voor een licht zure omgeving zorgt. Als dit wordt aangevallen door constant te wassen, kunnen de ziekteverwekkers gemakkelijker de huid binnendringen.

Schimmelinfecties worden soms via de lucht overgedragen wanneer een persoon opgehoestde sporen inademt. Een voorbeeld hiervan is aspergillose, die echter niet bij gezonde mensen voorkomt. De meest ernstige schimmelziekten ontstaan ​​bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Hier kan het lichaam de infectie niet meer bestrijden, waardoor diepe weefsels en organen worden aangetast.

Diagnose

De diagnose bepaalt het type therapie. In het begin geeft het uiterlijk Roodheid, Schalen en Verspreiding belangrijke informatie in de richting van schimmelziekten. Om de ziekteverwekker te identificeren, be Monsters van de huid, Haar of afscheiding die vervolgens onder de microscoop kunnen worden onderzocht of op bepaalde voedingsbodems kunnen worden gekweekt. Op deze manier kan een specifiek middel tegen de schimmel worden geselecteerd. Verder onderzoek kan worden opgenomen systemische mycosen noodzakelijk.

Voetschimmel en nagelschimmel

Van Voetschimmel, lat. Tinea pedis, spreekt men als er een schimmel in de Ruimte tussen de tenen, verspreidt zich over de zool of de achterkant van de voet. EEN Nagelschimmel, Tinea unguium, tast teennagels aan, maar kan zich in de loop van de tijd verder verspreiden. U behoort tot de meest voorkomende schimmelziekten en in de meeste gevallen zijn ze lastig maar ongevaarlijk.

oorzaken

Deze schimmelziekten worden meestal veroorzaakt door Rijg schimmels waardoor dat voorbij is direct of indirect Overbrengen op de huid. Vooral op openbare plaatsen zoals Zwembaden of Sauna'swaar mensen meestal blootsvoets zijn, is de infectierisico de grootste. Hier kan de grond huidschilfers die eraf zijn gevallen en dergelijke om bedekt te worden met de schimmel en op de huid van de volgende patiënt te komen. Over klein Huidscheuren de schimmel dringt de huid binnen en kan daar groeien. Risicofactoren zoals diabetes, Zwaarlijvigheid en gebrek aan hygiënebewustzijn bevorderen de ontwikkeling van voetschimmel.

Symptomen

Naar de klassieker Tekenen van voetschimmel, zoals ze bij veel schimmelziekten voorkomen, tellen mee duidelijke jeukdie in de loop van de tijd toeneemt, en rode huid. Als de ziekte onbehandeld blijft, begint de huid te schilferen en gedeeltelijk te vormen kleine blaasjes. Symptomen ontwikkelen zich eerst langzaam, maar worden daarna relatief snel een beperking. De nagelschimmel is pas lang merkbaar op de nagel. Het verandert van kleur geelbruin en begint bros en gebarsten worden. Kan ook witte strepen zichtbaar worden. De dikte de nagelsubstantie neemt langzaam toe. In de cursus ontstoken de aangrenzende Nagel bed en reiken tot aan de rest van de voet is mogelijk.

diagnose

Het diagnosticeren van dit soort schimmelziekten is relatief eenvoudig. Enerzijds heb je de symptomen die typerend zijn voor schimmelziekten zoals Rood worden van de huid, jeuk en schade van huid of nagel. Aan de andere kant is dat Bewijs van schimmel te verwijderen. Een huid- of nagelmonster kan onder de microscoop worden onderzocht en er wordt ook een monster van het aangetaste gebied genomen en in één gelaten laboratorium cultiveer zodat men de exacte ziekteverwekker kan bepalen. De nauwkeurigheid van de diagnose bepaalt in grote mate het succes van de behandeling bij schimmelziekten.

behandeling

De therapie van schimmelziekten, inclusief dat Voetschimmel behandelen of nagelschimmel, is klaar met Antischimmelmiddelendie specifiek werken tegen schimmels. Deze worden extern of intern genoemd Tabletten toegepast. Tegen voetschimmel is één in de meeste gevallen voldoende oppervlakkige behandeling Met Zalven, Crèmes of Sprays Van de meerdere keren per dag worden toegepast op de getroffen gebieden.

Actieve ingrediënten zijn b.v. Terbinafine, Miconazol of Bifonazoldie goed werken tegen draadschimmels. De behandeling duurt afhankelijk van het beloop 10 dagen naar verschillende weken. Orale antischimmelmiddelen moeten worden voorgeschreven als de schimmel diepere huidlagen is binnengedrongen. Nagelschimmel kan worden behandeld met speciaal Nagellak behandelen. Dit kan worden verholpen door een zalf die de nagel verzacht diepere lagen om aan te komen, toegevoegd. U hoeft zelden systemisch te werken Medicatie nemen behandelen. De behandeling van nagelschimmel duurt 3 tot 6 maanden, omdat de nagel pas weer gezond is teruggroeien moet.

Genitale schimmel

Een genitale schimmel is een vorm van schimmelziekte die beperkt is tot de penis of vagina. Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen.

oorzaak

In de meeste gevallen is Candida albicans de ziekteverwekker die genitale schimmel veroorzaakt, een gist die bijzonder goed is op de slijmvliezen.
De oorzaak bij vrouwen is meestal een verstoord evenwicht van de vaginale omgeving, die niet zuur genoeg is om de ziekteverwekkers die bij gezonde mensen voorkomen onder controle te houden.
Stress, eerdere ontstekingen of infecties, evenals zwangerschap en de pil verhogen het risico op het ontwikkelen van schimmelinfecties in het genitale gebied. Veelvuldig wassen met agressieve middelen beschadigt ook de vaginale flora.

Bij mannen is een verstoorde huidflora, die ook wordt beïnvloed door medicijnen zoals antibiotica of een verzwakt immuunsysteem, een risicofactor. Onbeschermde geslachtsgemeenschap verhoogt het risico, vooral als de seksuele partners vaak veranderen, omdat hier directe overdracht kan plaatsvinden.

Symptomen

Symptomen zijn ernstige jeuk, branderig gevoel en roodachtige, mogelijk schilferige huidveranderingen, vaak vergezeld van witgele afscheidingen.

diagnose

Vanwege de typische huidsymptomen en informatie die door de patiënt wordt verstrekt, is één type schimmelziekte gemakkelijk te bedenken. Dit wordt bevestigd door een uitstrijkje of een stukje huid of slijm onder de microscoop.

behandeling

De therapie bestaat uit het toedienen van antimycotica, die worden gebruikt tegen veel schimmelziekten. Als zalf of crème moeten ze een paar dagen consequent worden gebruikt. De symptomen verdwijnen dan na 1-2 weken, waarbij geslachtsgemeenschap moet worden vermeden.

Schimmelziekten op het lichaam en hoofd

Vooral in de rest van het lichaam kunnen schimmelziekten voorkomen tussen huidplooien. De harige hoofdhuid is ook vaak de plaats van een schimmelinfectie, maar veel minder vaak dan aan de voet of teennagel.

oorzaken

Deze schimmelziekten worden ook meestal veroorzaakt door Rijg schimmelsbeperkt tot aantasting van de huid, haar en nagels. Door haar speciaal metabolisme ze kunnen het niet Slijmvliezen besmet. De oorzaak van een infectie is overdragen de champignons over aangetaste objecten, Mensen of dieren. Dus kan Kammen of jurk, Badkamerruimtes en zieke mensen kunnen een directe bron van infectie zijn. De paddenstoelen vallen binnen in de kleinste scheurtjes in de huid een en verspreid.Mensen met aanvullende risicofactoren zijn vatbaarder voor infectie dan anderen. Deze omvatten diabeticus en patiënten met Bloedsomloopstoornissen of algemene immunodeficiëntie. Ook ouderen zijn vatbaarder voor schimmelinfecties dan jongere. Onjuiste hygiënemaatregelen kan het voor de schimmel gemakkelijker maken om in de huid te nestelen.

Symptomen

De symptomen van deze vorm van schimmelziekte zijn meestal typisch Huid verandert. De huid laat zien lokale, ronde roodheid verder komt het in de verdere loop tot de vorming van witte schalen. In het midden van de roodheid is de huid meestal lichter en één rode muur omringen. Er is ook een duidelijke jeuk op het getroffen gebied. Op harige huid haar valt uit of worden beschadigd, spreekt de dokter over het fenomeen van de gemaaide weide.

diagnose

De typische leidt tot de diagnose zichtbare bevindingen. Als de patiënt ook jeuk meldt, wordt de diagnose gesteld. Verder zoals bij alle schimmelziekten Huid- of haarmonsters die verder onder de microscoop en in het laboratorium worden onderzocht. Op deze manier kan het exacte type schimmel worden geïdentificeerd en kan een gerichte therapie worden gestart.

behandeling

Therapie bestaat uit het toepassen van antischimmelmiddelen en hangt af van de omvang van de klachten. Er worden eenvoudige oppervlakkige schimmelziekten gebruikt Zalven of Crèmes, de Terbinafine of Miconazol inbegrepen, lokaal behandeld. In ernstige gevallen is systemische orale toediening van medicatie noodzakelijk. Een schimmelaanval van het hoofd is er tegen altijd lokaal en systemisch behandeld. Kan tegen de jeuk Zalven die cortison bevatten worden voorgeschreven. De therapie van schimmelziekten is saai en vereist geduld, maar werkt in de meeste gevallen.

Schimmelinfecties in de mond

Schimmelinfecties van de mond zijn infecties van de mondholte en keel, die in de meeste gevallen worden veroorzaakt door een soort schimmel genaamd Candida albicans.
Dit is een gist die bij veel gezonde mensen in de mond en keel aanwezig is, maar geen infectie veroorzaakt. Bij mensen die ziek zijn of een zeer zwak immuunsysteem hebben, veroorzaakt de gist infecties van de mondslijmvliezen. Dit manifesteert zich in de vorm van sterk rode en ontstoken slijmvliezen waarop zich een witachtige, verwijderbare laag vormt.

Lees meer over dit onderwerp op: Hoe besmettelijk zijn gisten?

Naast een sterk branderig gevoel in de mond en smaakstoornissen komt er vaak een slechte adem voor.
Deze aandoening wordt ook wel spruw genoemd. Spruw bij baby's komt relatief vaak voor.
Baby's raken tijdens de geboorte vaak besmet met een onbekende vaginale schimmelinfectie van de moeder. Om de schimmelziekte te behandelen, antischimmelmiddelen (raadpleeg: Geneesmiddelen tegen schimmelziekten), die kunnen worden gebruikt in de vorm van gel, spoelmiddelen of zuigtabletten.
Om de genezing te verbeteren en infectie te voorkomen, moet een adequate mondhygiëne in acht worden genomen.

Schimmelinfecties van de mond kunnen ook verder in de darmen komen. Lees ook de artikelen:

• Gist in de darm
• Gist in de mond

Schimmelziekten van de huid

De verschillende soorten schimmelziekten in het huidgebied worden in medische terminologie de Dermatomycosen samengevat.
De besmettelijke schimmels worden overgedragen via menselijk lichaamscontact of via voorwerpen die in het dagelijks leven met de schimmels zijn besmet.

De schimmels die in de meeste gevallen een schimmelziekte van de huid veroorzaken, zijn onder meer Vormen, Gisten en zogenaamd Dermatofyten.
Afhankelijk van het type schimmel en het aangetaste huidgebied waarop deze zich nestelt, wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten Huidschimmel. De meest voorkomende schimmelziekte van de huid is voetschimmel, die wordt veroorzaakt door dermatofyten en vooral de huid tussen de tenen aantast.
Andere vormen vertegenwoordigen schimmelziekten op harige delen van de huid en op het hoofd, in de liesstreek en op de handen. Een schimmelziekte van de huid wordt gekenmerkt door een sterk, nieuw uiterlijk jeuk van dat met een roodheid en Schalen het getroffen gebied van de huid.
Aangezien u de meeste symptomen heeft van een Huidschimmel kan het niet duidelijk onderscheiden van een allergische reactie of huidirritatie, vraag dan advies aan een dermatoloog. Er moet bewijs worden geleverd van de infectieuze ziekteverwekker om de therapie precies af te stemmen op het type schimmel dat aanwezig is. Antimycotica worden therapeutisch gebruikt in de vorm van zalven die de schimmels aanvallen en doden en hebben ook een verzorgende component voor de aangetaste delen van de huid.

Systemische schimmelziekten

Deze meest ernstige schimmelziekte is zeldzaam, maar het is een ernstige ziekte en vereist een intensieve behandeling.

oorzaken

Schimmelziekten die het hele lichaam treffen, komen bijna uitsluitend voor bij patiënten met een ernstig verzwakt immuunsysteem. Ziekten als aids of leukemie kunnen hiertoe leiden. Het immuunsysteem is ook verzwakt als bijwerking van kankertherapie met cytostatica. Bovendien hebben ontvangers van een orgaantransplantatie een verhoogd risico op het ontwikkelen van systemische schimmelziekten, omdat het immuunsysteem wordt onderdrukt door medicatie om afstoting van organen te voorkomen.

Symptomen

De symptomen hier zijn nogal niet-specifiek en hangen sterk af van de orgaanbetrokkenheid van de schimmel. Systemische mycose begint vaak langzaam. In de loop hiervan kunnen kortademigheid, hartritmestoornissen, misselijkheid, braken en algemene vermoeidheid optreden. Vaak zijn er ook zichtbare reacties op de huid.

diagnose

De diagnose wordt gesteld naast de anamnese, een bloedmonster en een lichamelijk onderzoek door een monster te nemen van de getroffen gebieden. Hierdoor kan de exacte ziekteverwekker worden geïdentificeerd.

behandeling

De therapie wordt meestal op intramurale basis uitgevoerd met behulp van hooggedoseerde antimycotica. Veneuze toediening is meestal vereist. Daarnaast is symptoomcontrole van groot belang.

behandeling

De zogenaamde spelen de doorslaggevende pijlers van therapie voor schimmelziekten Antischimmelmiddelen, een groep medicijnen die alleen werkt tegen schimmels. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de speciale structuur en stofwisseling van de paddenstoelen. Een mechanisme is dat Remming van celwandsynthesezodat de schimmel niet kan groeien, nestelen andere stoffen zich in de celwand van de schimmels en vernietigen ze.

Antischimmelmiddelen zijn weinig bijwerkingen, aangezien de aangevallen structuren niet bestaan ​​in het menselijk organisme. Ze worden gegeven in de vorm van Zalven, Crèmes, Sprays of zoals nagellakom lokaal te kunnen werken. Zwaardere hellingen, vooral de systemische schimmelziekten, orale therapie nodig in Tablet vorm of parenteraal als een infuus. Ondersteunende maatregelen tegen schimmelziekten zijn Hygiënische maatregelen zoals het regelmatig verschonen van kleding of beddengoed en het verminderen van de bovengenoemde risicofactoren.

Hieronder worden de meest voorkomende schimmelziekten nader onderzocht op oorzaak, diagnose, symptomen en therapie.

voorspelling

De prognose voor schimmelziekten is in de meeste gevallen zeer positief. Hoewel het vaak enige tijd kan duren voordat de symptomen volledig verdwijnen, is blijvende schade zelden te verwachten in het geval van nagel- of voetschimmel of andere oppervlakkige schimmelziekten. De therapie moet echter snel worden gestart om te voorkomen dat deze zich naar diepere weefsels verspreidt.

De prognose voor systemische schimmelziekte is vrij slecht. Omdat het immuunsysteem beschadigd is, is het voor het lichaam moeilijk om de schimmel te bestrijden. De prognose hangt natuurlijk af van de patiënt en de bijbehorende manifestatie van de mycose.

profylaxe

Eenvoudige maatregelen helpen vaak om schimmelinfecties te voorkomen. Een goeie, maar niet overdreven hygiëne, speelt een belangrijke rol. Je zou ook moeten zijn verzorgde nagels respect, denk hoog in. Schoenen en sokken mogen niet de hele dag worden gedragen Laat je voet ademen. Hulp in het zwembad Slippersom voetschimmel te voorkomen.

Bovendien is het altijd logisch om uw risicofactoren te minimaliseren. Dit omvat een goed afgesteld Suikerziekte en gezond eten. Tegen Genitale schimmel waarmee je jezelf effectief beschermt Condooms en niet te vaak van sekspartner wisselen. Ondanks alle maatregelen zijn schimmelziekten echter niet altijd te vermijden. een systemische mycose het is daardoor moeilijk te voorkomen verzwakt immuunsysteem de reden voor de ernstige infectie is. Het is hier logisch om contact met mensen die aan een schimmelziekte lijden te vermijden. Een goede therapie voor de onderliggende ziekte is hierbij essentieel.