De bursitis van de achillespees
definitie
In de geneeskunde is subachillae bursitis de ontsteking van een bursa onder de achillespees (subachillae). De met vloeistof gevulde slijmbeurs wordt gebruikt om wrijf- en drukkrachten op pezen, botten en gewrichten te verminderen. Als gevolg van constante onjuiste stress kan een ontsteking optreden, die zowel acuut als chronisch kan zijn.
De redenen
De oorzaken zijn divers. Naast langdurige onjuiste of overmatige belasting, het dragen van verkeerd schoeisel (schoenen die te strak zitten in het gebied van de achillespees en de hiel), onjuiste posities in het gebied van de voet en enkel (bijv. Bogen, gewelfde bogen, enz.) Evenals te snel verhoogde trainingsvolumes voor atleten subachillae bursitis.
Ook het optreden van een zogenaamd hielspoor wordt tot de oorzaken gerekend. Dit is een uitsteekselachtig, meestal puntig botuitsteeksel in het gebied van de hiel of het hielbeen. De gevolgen zijn constante irritatie en verhoogde druk in dit gebied. In zeldzame gevallen kan bacteriële ontsteking ook tot de ziekte leiden.
Voor meer informatie, lees verder: Hielspoor.
De bijbehorende symptomen
Het belangrijkste symptoom van de ziekte is pijn die optreedt in rust en onder stress. Tegelijkertijd treden zwelling, roodheid en opwarming en verdikking van de aangedane pees op als gevolg van verhoogde vochtvorming. Bovendien kunnen bewegingsbeperkingen in de enkel en voet mogelijk zijn.
Lees hier alles over het onderwerp: Slijmbeursontsteking.
De diagnose
De diagnose wordt, naast een gedetailleerd lichamelijk onderzoek door de behandelende arts, gesteld door middel van een echografisch onderzoek. Hierdoor kan de omvang van de ontsteking en eventuele bestaande beschadigingen aan de achillespees goed in beeld worden gebracht.
Om de positie en vorm van een bestaand hielspoor nauwkeurig te kunnen beoordelen, wordt in twee verschillende vlakken een röntgenfoto van de voet gemaakt. In sommige gevallen is ook een MRI (magnetische resonantie tomografie) nodig voor een nauwkeurige diagnose.
De behandeling
De behandeling hangt af van de omvang en ernst van de ziekte. Het kan conservatief of operatief worden gedaan. Desalniettemin moeten eerst conservatieve therapieën worden gebruikt voordat chirurgische verwijdering van de bursa (bursectomie) wordt overwogen.
Kortom, de belasting van de voet en de achillespees moet worden verminderd en er moet een sportonderbreking worden genomen. Pijnstilling wordt geboden door het nemen van pijnstillers, ontstekingsremmende medicijnen zoals Diclofenac. Fysiotherapeutische oefeningen, warmte- of koude-toepassingen kunnen tegelijkertijd worden gebruikt.
Als de oorzaak een verkeerde uitlijning van de voet is, zijn speciale, individueel vervaardigde inlegzolen door een getrainde orthopedisch technicus de voorkeursmethode. Het injecteren van cortison, meestal samen met een verdoving, in het ontstekingsweefsel wordt tegenwoordig ook gebruikt. Dit mag echter niet vaker dan 2 tot 3 keer worden gedaan, aangezien een langere therapieduur leidt tot schade aan de pezen en de omliggende weefsels.
Zalfverbanden zijn ook een middel voor conservatieve therapie. Naast hun veelal verkoelende werking hebben ze een remmende werking op ontstekingen en pijn. Veel patiënten hebben goede ervaringen opgedaan met de zogenaamde "paardenzalf". Deze zalf komt eigenlijk uit de diergeneeskunde, maar kan door zijn genezende en verkoelende functie ook gebruikt worden bij problemen van het menselijk lichaam.
Het aanbrengen van spalken of zelfs een gipsverband om het getroffen gebied te immobiliseren, mag alleen in zeer ernstige gevallen worden gedaan. Deze methode leidt tot een aanzienlijke vermindering van de spier- en peeskracht en tot een afname van het samenspel tussen de verschillende spiergroepen.
Lees ook het artikel: Home remedies voor bursitis.
Wanneer heb ik een operatie nodig?
Als de conservatieve therapieën niet het gewenste succes opleveren, bestaat de mogelijkheid om de slijmbeurs operatief te verwijderen. Bij een open chirurgische ingreep wordt de slijmbeurs verwijderd via een incisie over het ontstoken weefsel.
Sommige klinieken bieden deze procedure ook op een minimaal invasieve manier aan met behulp van een endoscoop. Een endoscoop is een smalle buis waar u een kleine camera en snij-instrumenten in kunt steken. Hierdoor kunnen de achillespees en de bursa worden beoordeeld en geopereerd. De voordelen zijn een kleinere operatiewond, een lager infectierisico, minder pijn na de operatie en een kortere hersteltijd.
Lees hier meer over het onderwerp: Operatie van een bursitis.
De duur
De tijd die nodig is om volledig te herstellen, hangt af van hoe ernstig de ontsteking is gevorderd en of daardoor andere structuren zijn aangetast. Tegelijkertijd varieert de hersteltijd afhankelijk van het gekozen type therapie (conservatief of chirurgisch). Onder normale omstandigheden zullen de symptomen na een paar weken aanzienlijk verbeteren als de redenen voor de ziekte worden vastgesteld en op de juiste manier worden behandeld. Als dit niet het geval is, kan de ontsteking ook chronisch zijn, die dan alleen operatief verholpen kan worden.
In principe is de ziekte relatief eenvoudig en volledig te behandelen als deze vroeg genoeg wordt ontdekt. Als preventieve maatregel moet u ervoor zorgen dat pezen en spieren worden versterkt en moet u een constante druk op de genoemde structuren vermijden.
Lees voor meer informatie ook: De duur van een vaginale ontsteking.
