Diagnose van facetsyndroom

Diagnose van facetsyndroom

De medische geschiedenis (anamnese) van patiënten met facetsyndroom en de beschreven symptomen wijzen de weg vooruit.

Het lichamelijk onderzoek op facetsyndroom met uitsluiting van wortelirritatiesymptomen, drukpijn over de wervelgewrichten (ophangingspijn, medisch springtest genoemd), verhoogde pijn bij het achterover leunen (achterover buigen) en beperkte beweging van de lumbale wervelkolom levert belangrijke informatie op voor het diagnosticeren van de ziekte.

Beeldvormingsmethoden helpen bij het diagnosticeren van het facetsyndroom en de omvang ervan.

Röntgenfoto

Röntgenfoto's van de wervelkolom kunnen in principe worden omschreven als basisbeeldvormende diagnostiek. De behandelend arts krijgt via de röntgenfoto's inzicht in de houding van de wervelkolom. Bovendien kunnen botveranderingen (vermindering van calciumzouten / osteoporose, kromming van de wervelkolom, een wervellichaamfractuur, vertebrale gewrichtsartrose / spondylartrose, aanhechtingen van het wervellichaam) en schijfafbraak worden herkend.

Aan de andere kant is op een röntgenfoto niet te zien in hoeverre de artrose van het wervelgewricht zenuwstructuren onder druk zet.

Voor dit doel, sectionele beeldvormingsmethoden zoals CT (Computertomografie) en MRI (magnetische resonantie tomografie) zijn nodig, die door hun incisie de breedte van het wervelkanaal en de spinale zenuwen (Ruggengraat zenuwen) kunnen in verschillende weergaven worden weergegeven.

Afspraak met een rugspecialist?

Ik adviseer je graag!

Wie ben ik?
Mijn naam is dr. Nicolas Gumpert. Ik ben een specialist in orthopedie en de oprichter van .
Diverse televisieprogramma's en gedrukte media berichten regelmatig over mijn werk. Op HR televisie kun je mij elke 6 weken live zien op "Hallo Hessen".
Maar nu wordt genoeg aangegeven ;-)

De wervelkolom is moeilijk te behandelen. Enerzijds wordt het blootgesteld aan hoge mechanische belastingen, anderzijds heeft het een grote mobiliteit.

De behandeling van de wervelkolom (bv. Hernia, facetsyndroom, foramen stenose, etc.) vereist daarom veel ervaring.
Ik richt me op een breed scala aan aandoeningen van de wervelkolom.
Het doel van elke behandeling is een behandeling zonder operatie.

Welke therapie op de lange termijn de beste resultaten oplevert, kan alleen worden bepaald na het bekijken van alle informatie (Onderzoek, röntgenfoto, echografie, MRI, etc.) worden beoordeeld.

Je kunt me vinden in:

  • Lumedis - uw orthopedisch chirurg
    Kaiserstrasse 14
    60311 Frankfurt am Main

Direct naar de online afsprakenregeling
Helaas is het momenteel alleen mogelijk om een ​​afspraak te maken met particuliere zorgverzekeraars. Ik hoop dat je begrip hebt!
Meer informatie over mijzelf is te vinden op Dr. Nicolas Gumpert

CT / MRI van de rug (vooral cervicale en lumbale wervelkolom)

De cross-sectionele diagnose (CT en MRI van de rug, al dan niet met contrastmiddel) maakt het mogelijk de pijn toe te wijzen aan een specifieke zenuw of een specifiek deel van de wervelkolom.

Met behulp van een diagnose met behulp van CT (Computertomografie) Onderzoek, in het bijzonder, verdere vragen met betrekking tot de botstructuur kunnen worden beantwoord (bijv. Spondylartrose, wervelkanaalstenose, wervelfractuur).

Daarentegen is diagnose met behulp van MRI van de cervicale wervelkolom / MRT van de lumbale wervelkolom nog waardevoller bij de diagnostiek van de wervelkolom (Magnetische resonantie beeldvorming), die, naast de botstructuren, de zachte weefselstructuren (tussenwervelschijven, zenuwwortels, ligamenten) veel beter laat zien dan de CT. Alle bovenstaande Ziekten kunnen worden opgespoord met de MRI en toegewezen aan een specifiek deel van de wervelkolom.

Daarentegen is geen van de genoemde diagnostische methoden doorslaggevend voor een facetsyndroom. Zelfs met duidelijk bewijs van artrose van het wervelgewricht, kan niet worden gezegd dat deze beelddiagnose ook de oorzaak van de klacht is.

Monsterinjecties in de wervelgewrichten zijn daarom geschikt voor verdere diagnose.

Diagnostische facetinjectie

Onder röntgenbesturing (beeldconverter) of CT is het mogelijk om de verdachte wervelgewrichten die eerder als doorslaggevend voor de oorzaak van het facetsyndroom zijn geïdentificeerd, specifiek te verdoven of te irriteren.

Dit kan worden gedaan door een gerichte injectie van een hypertone zoutoplossing (pijnprovocatie) of een plaatselijke verdoving (pijnstilling). In het ene geval rapporteerden patiënten een toename van hun typische pijn, in het andere geval zouden ze enige tijd pijnvrij zijn.