Depressie-informatie voor familieleden

Algemeen

Als iemand in uw omgeving aan een depressie lijdt, is dit ook een moeilijke situatie voor de mensen om u heen, vooral voor de naaste familieleden en beste vrienden.

Het is vaak een koorddans tussen het helpen van de geliefde en het opgeven van zichzelf.

Je kunt alleen een stabiele steun voor je partner zijn als je zelf de meest ‘gezonde ziel’ hebt. Het is ook belangrijk dat het niet de verantwoordelijkheid van de familieleden is om de depressieve persoon te behandelen. Er zijn altijd mensen die, onbedoeld en onbewust, het gevoel hebben dat ze de depressieve persoon moeten genezen. Dit is niet mogelijk en heeft ook weinig zin.

Omgaan met de zieken

Het is belangrijk om de ziekte niet te onderschatten.
Dit is een zeer ernstige ziekte die serieus moet worden genomen en professioneel moet worden behandeld.

Men dient begrip te tonen voor de stemming en situatie waarin de betrokkene zich bevindt, ook al kunnen gezonde mensen dit nooit volledig begrijpen. Ze herkennen geen advies als: "kom bij elkaar" en "ga op vakantie", of "wees niet zo ondankbaar" of zelfs dat "iedereen zich slecht voelt" en men zou dankbaar moeten zijn dat het toch goed was Situatie volledig en geef de patiënt het gevoel niet begrepen te worden en hulpeloos te zijn.
Aan de andere kant leg je meer druk op de depressieve persoon en voelt hij zich nog erger. Depressie is een ziekte van de psyche, net zoals astma een ziekte van de longen is. Het is daarom belangrijk om de ziekte en ziekte net zo serieus te nemen als elke andere lichamelijke ziekte.

Voor veel van de getroffenen is het des te moeilijker om over psychische aandoeningen te praten, aangezien acceptatie in de samenleving niet noodzakelijk zo wijdverbreid is als bij lichamelijke aandoeningen. Idealiter laten familieleden zien dat ze de gevoelens niet van de hand wijzen en de betrokken persoon niet als "gek" beschouwen die "zich gewoon bij elkaar moeten houden". Soms helpt het als je aanbiedt om aanwezig te zijn voor gesprekken en te luisteren, zelfs als je niet begrijpt hoe het voelt.

Omdat mensen zich vaak terugtrekken tijdens een depressie, kan het geen kwaad om ze af en toe te controleren en kleine activiteiten te doen, zoals wandelen. Vanwege de lusteloosheid die de ziekte met zich meebrengt, zijn zelfs de kleinste activiteiten te veel en vergen ze meer energie dan normaal. Stel daarom geen al te grote doelen. De samenleving kan je echter helpen om je minder alleen te voelen. Afhankelijk van de mate van ernst kan het ook zinvol zijn om professionele hulp te zoeken voor degenen die bij hun project betrokken zijn.

Depressieve mensen zetten onbewust een of meer gedachten om in negatief en hebben vaak nauwelijks gevoel voor positieve dingen en gedachten. Integendeel, men moet proberen de patiënt te motiveren en er voor hem te zijn.
Het is voldoende om hem in het dagelijks leven te begeleiden en hem bij al zijn taken te ondersteunen. En gewoon luisteren, zelfs als er woorden ontbreken, doet vaak wonderen. De patiënt moet met al zijn gedrag het gevoel hebben begrepen te worden en niet afgewezen te worden. Hoezeer je de depressieve persoon ook zou moeten motiveren, je moet oppassen dat je hem niet overweldigt.

Er zijn een aantal dingen die de betrokken persoon niet kan of kan doen, en als deze eisen zouden beide partijen alleen maar ongelukkig worden. Dit betreft vooral het punt van nabijheid! Dit is vooral moeilijk voor een lijder om te geven als men niet van zichzelf kan houden en alle gedachten negatief zijn. Familieleden mogen mensen die aan een depressie lijden daarom niet onder druk zien staan ​​of hen onnodig overweldigen.

Waar kunnen familieleden hulp vinden?

Familieleden van mensen met een depressie kunnen bij verschillende instellingen terecht.

Vaak zijn zij degenen die eerder een mogelijke depressie of psychische aandoening opmerken dan de betrokken persoon. Ook in deze situatie is advies te vinden. Naast tal van websites en boeken kun je natuurlijk ook terecht bij een therapeut of psychiater, maar ook bij psychologen. Om te beginnen zou u een overzicht moeten krijgen en depressie moeten herkennen voor wat het is - een soms zeer ernstige ziekte.

Voor een gezond persoon is het vaak niet eenvoudig om het gedrag en de gevoelens van de patiënt correct te interpreteren of zelfs maar om zichzelf in de situatie te verplaatsen. Er zijn vaak misverstanden. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom u voldoende informatie zou moeten krijgen. Als je het eenmaal weet, raak je misschien minder geïrriteerd door bepaalde gedragingen. Dit eerste overzicht kun je heel goed krijgen via boeken en websites. Dan komen er natuurlijk andere vragen naar boven, of wil je persoonlijk met iemand praten over je eigen toestand.
Er is een therapeut of een zelfhulpgroep beschikbaar waarin men van gedachten kan wisselen met andere getroffenen en advies kan krijgen. Ook is er in elke stad de mogelijkheid tot gratis therapie. Maar op een afspraak moet je vaak wat langer wachten. Naast het begrijpen van de ziekte van depressie, is het voor veel gezinsleden goed om met een therapeut te praten over hun eigen gezondheid, angsten en zorgen.

Als u denkt dat u dit nodig heeft, moet u zeker hulp zoeken. Ten slotte mag men de belangrijkste hulp niet negeren: vrienden en familie. Het is belangrijk dat u mensen om u heen heeft die naar u luisteren, u troosten en die, vooral als uw partner depressief is, uw vrouw, echtgenoot, vriendin of vriend gewoon meenemen naar vrijetijdsactiviteiten en hem / haar uit het dagelijkse leven halen met de Zieken kunnen er iets uithalen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Mijn partner heeft een depressie. Hoe kan ik het beste helpen?

Is er een gids voor familieleden van depressieve mensen?

Er zijn talloze nuttige contactpunten, zoals de Federale Vereniging van Familieleden van Mentaal Zieke Mensen (BApK) of de Duitse Depressiehulp, die allemaal verschillende aanbiedingen bieden, zoals een pastorale zorgtelefoon of seminars over hoe om te gaan met depressieve mensen. Zelfhulpgroepen kunnen ook nuttig zijn om met de ziekte om te gaan en om te praten over uw eigen moeilijkheden bij het omgaan met de depressie. Bij NAKOS (landelijk contact- en informatiepunt voor de suggestie en ondersteuning van zelfhulpgroepen) vind je zelfhulpgroepen van familieleden in de buurt van je woonplaats.

Wat moet u voor uzelf doen?

Naast de Begrijpen Als uw geliefde ziek is, is het belangrijk om veel voor uzelf te doen.

Dat betekent indien mogelijk Doe niet zonder hobby'sOm vrienden te ontmoeten, ontsnap gewoon af en toe aan het dagelijkse leven. Het hangt er natuurlijk altijd van af hoeveel contact je hebt met de patiënt en hoeveel je er zelf last van hebt.
Dit geldt vooral voor verwante personendie mogelijk permanent contact hebben met de depressieve persoon. Het is ook belangrijk om je grenzen te herkennen en je eraan te houden. Uiteindelijk helpt het niemand als je jezelf overbelast en uiteindelijk mogelijk onder jezelf depressies lijdt.

Wat kunnen familieleden doen als ze zelf overweldigd zijn?

Depressie is een ziekte die niet alleen de getroffenen maar ook familieleden weken of maanden kan belasten. Familieleden moeten daarom leren dat ze zichzelf niet hoeven op te offeren. Het kan ook helpen om zo nu en dan iets voor jezelf te doen, zoals vrienden ontmoeten of ontspannen. Degenen die overweldigd zijn door de situatie, hoeven niet over hun grenzen te groeien. Vrienden en familie kunnen misschien een deel van de last op zich nemen en helpen. Ook de sociaal-psychiatrische diensten zijn aanspreekpunt als er hulp nodig is. Ze bieden advies maar ook actieve ondersteuning aan zieke mensen en hun familieleden met een psychische aandoening.

Kunnen familieleden zelf depressief worden?

Iedereen die aan een depressie lijdt of vatbaar is voor depressieve stemmingen, kan ook in dezelfde neerslachtigheid worden meegesleurd door de depressie van een geliefde. De meeste familieleden ontwikkelen niet het volledige ziektebeeld van depressie, maar ervaren na verloop van tijd ook steeds meer negatieve gevoelens zoals frustratie, hulpeloosheid, schuldgevoelens of woede. Het is daarom belangrijk om je eigen grenzen niet te overschrijden, daar heeft niemand baat bij. Als u met buitensporige eisen wordt bedreigd, is het raadzaam om hulp te zoeken, ongeacht of dit uit de sociale omgeving of beroep komt. De situatie is ook niet gemakkelijk voor familieleden, wat gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. Het is daarom des te belangrijker om af en toe iets goeds voor jezelf te doen, zodat je je beter voelt zonder je schuldig te voelen.

Lees ook hierover: Dit zijn tekenen van depressie

De gevoelens van de dierbaren

Veel familieleden zijn niet zomaar Triest en ten einde raad of mededogen hebben, maar soms ook boos en geërgerd.

Het irriteert het dat hulp niet wordt geaccepteerd of dat de betrokkene zichzelf en al het andere ontkent. Er wordt niet voldoende voorzien in de behoeften, vooral in partnerschappen, en soms is het moeilijk om altijd alles te begrijpen en er gewoon bij te zijn. Dit is hoe deze negatieve gevoelens vaak ontstaan ​​en heel vaak voelen familieleden zich er slecht over. Maar het is juist, belangrijk en normaal om zulke gevoelens te hebben.
Men moet erbij blijven en niet te streng voor jezelf worden. Men moet er echter van afzien de zieke de schuld te geven, want dat zal de situatie zeker niet verbeteren.

Omgaan met zelfmoordbedreigingen

Zelfmoordbedreigingen zijn niet ongebruikelijk in verband met depressie en moeten zeer serieus worden genomen.

Niets is erger dan het negeren of minimaliseren. Het maakt niet uit of ze echt serieus bedoeld waren of gewoon zo werden gezegd. We kunnen nooit 100% weten wat er werkelijk bij de patiënt aan de hand is. In de meeste steden zijn crisisinterventieteams aanwezig waar u advies kunt krijgen.
De patiënt moet worden aangemoedigd om professionele hulp te zoeken. De teams helpen je ook met veel tips. Als u bijvoorbeeld het gevoel heeft dat de depressieve persoon acuut levensgevaar heeft, moet u niet aarzelen om de hulpdiensten en de politie te bellen. Er zijn ook meldpunten waar de patiënt in een acute situatie terecht kan. Je moet deze mogelijkheid zeker dichter bij hem brengen. Acute situaties vereisen speciale procedures. Zelfs als de patiënt niet wil dat de ambulance en de politie worden geïnformeerd, moet dit worden gedaan, zelfs als in het ergste geval het vertrouwen wordt geschonden.

Als je meer over het onderwerp wilt lezen, lees dan ook: Zelfmoordgedachten - wat te doen als familielid

Verlicht medemensen

Vooral andere familieledenKinderen, vooral kinderen, moeten weten wat er met de betrokken persoon aan de hand is. Het is belangrijk om uw naaste familieleden op te voeden, zodat iedereen kan samenwerken. Toch moet je geen beslissingen achter je rug van de zieken.

Als hij niet wil dat bepaalde mensen van zijn ziekte op de hoogte zijn, moeten deze wensen in ieder geval worden behandeld. Een depressief persoon is er nog steeds een verantwoordelijk persoon.

Depressie als reden voor scheiding?

Depressie is een ernstige psychische aandoening die niet alleen stressvol kan zijn voor de getroffenen, maar ook voor familieleden. Vooral relaties worden op de proef gesteld en worden zo gestrest dat bijna elke andere relatie kan leiden tot een breuk als gevolg van de depressie van een partner. Scheiding is vaak erg moeilijk voor beide partijen, maar het kan zijn dat één partner de last van de ziekte niet aankan.

Als de depressie de enige reden is voor een scheiding, is het zinvol om de sociale omgeving van de zieke voor de scheiding op de hoogte te brengen en te informeren zodat vrienden en familie dit tijdig weten en kunnen voorbereiden op een mogelijke verergering van de problemen.

Het is echter niet mogelijk om algemeen advies te geven over hoe je je na de scheiding moet gedragen, aangezien dit van veel factoren afhangt, zoals de ernst van de depressie of de relatie tussen de exen na de scheiding. Het is zinvol om de rol in het leven van de ex-partner vooraf met de behandelende therapeut te bespreken. De vraag of de relatie na een succesvolle therapie of onder andere omstandigheden een tweede kans moet krijgen, hangt ook sterk af van het eigen oordeel en dat van de partner. Niettemin moet men proberen het begrip van de ziekte duidelijk te maken en de getroffen persoon duidelijk te maken dat hij niet verantwoordelijk is voor zijn toestand.

Lees ook: Mijn partner heeft een depressie - wat moet ik doen?