Inwendig Medicijn

Symptomen van de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn is een ziekte die klassiek in fasen verloopt. Dit betekent dat de symptomen meestal niet blijvend zijn, maar eerder in fasen optreden. Dergelijke fasen duren meestal enkele weken bij de ziekte van Crohn.

Lees meer over het onderwerp: Aanval op de ziekte van Crohn

De belangrijkste symptomen van deze ziekte zijn ernstige buikpijn en diarree. De pijn is meestal gelokaliseerd in de rechter onderbuik en treedt vaak op na het eten of voor een stoelgang Bij veel getroffenen bevat de diarree slijm en / of bloed. Sommige patiënten melden ook misselijkheid en braken, verlies van eetlust en gewichtsverlies.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Oorzaken van de ziekte van Crohn

De ontstekingsreactie kan ook leiden tot de ontwikkeling van koorts komen. Bij kinderen kan er soms een zijn Groeivertraging dat wordt opgemerkt als het eerste of enige symptoom. Vanwege het resulterende Ondervoeding er kunnen verschillende klachten ontstaan die moeilijk te classificeren zijn, zoals Bloedarmoede (Bloedarmoede), Botverlies (osteoporose) of vermoeidheid, Vermindering van de prestaties en Zwak voelen.

Complicaties die erger kunnen zijn, zijn onder meer Fistels (vooral op de anus, maar minder vaak als verbinding met de vrije buikholte en in dit geval beduidend slechter), Abcessen en ongeveer een vijfde van de getroffenen heeft zelfs mechanische Darmobstructie. De aard en ernst van de symptomen verschilt echter van geval tot geval, en daarom is het niet ongebruikelijk dat een vertraagde diagnose van één ziekte van Crohn komt.

Naast de klachten die direct het gevolg zijn van de ontstekingsprocessen in de darm, komen ze ook voor bij ongeveer de helft van de patiënten Symptomen buiten de darm (extraintestinale manifestatie van de ziekte van Crohn). Typisch zijn hier

Problemen met de gewrichten (Sacroiliitis, Artritis of Artralgie),
Ontsteking van het oog (Iris-ontsteking) of
van de huid bijvoorbeeld de Rosacea (acne-achtige huidveranderingen) of
een Erythema nodosum (rode vlekken en knobbeltjes).

In enkele gevallen kan dit Bijwerkingen treden op vóór de eigenlijk klassieke symptomen van de darm, wat het nog moeilijker maakt om de ziekte van Crohn te diagnosticeren. Als de onderliggende ziekte vervolgens met succes wordt behandeld, verdwijnen deze symptomen bij de meeste patiënten ook.

De Levensverwachting is slechts licht of helemaal niet beperkt bij patiënten met de ziekte van Crohn, ongeacht de terugvalactiviteit. Een optimale medicamenteuze therapie is hiervoor een noodzakelijke voorwaarde.

Stoornis van de darm

Functionele stoornissen van het darmkanaal zijn de typische symptomen van de ziekte van Crohn. Langdurige waterige diarree en buikkrampen zijn bij de meeste patiënten de belangrijkste symptomen.
Vernauwingen in de darm veroorzaakt door littekenweefsel wanneer een ontstoken gebied geneest, kunnen echter soms tot blokkades leiden.

diarree

In het algemeen spreekt men van diarree als er in de loop van een dag (24 uur) meer dan drie waterige of slijmerige ontlasting met of zonder bloed, die samen meer dan 200-300 g wegen, plaatsvinden.
Chronische diarree, samen met buikpijn, is dat typisch symptoom van de ziekte van Crohn. Dit is kenmerkend voor de ziekte van Crohn waterige consistentie van ontlasting en de duur van de diarree, die dagen tot weken kan duren.
Slijmerige diarree bij de ziekte van Crohn is mogelijk, maar komt minder vaak voor dan de typische waterige diarree. Bloedige diarree, vooral als de diagnose nog niet is gesteld, spreekt er vaak voor Colitis ulcerosa, een andere inflammatoire darmziekte dan bij de ziekte van Crohn. Patiënten met de ziekte van Crohn verliezen door de diarree veel vocht en eiwitten. Daarom vallen ze vaak af.

constipatie

Er zijn een opgeblazen gevoel en obstipatie een nogal atypisch symptoom van de ziekte van Crohn. In vergelijking met de kenmerkende diarree komen ze veel minder vaak voor. De chronische ontsteking van de darm en het daaropvolgende genezingsproces leiden tot Littekens in de darmen. Deze littekens kunnen Knelpunten Vorming (stenosen) in de darmen die de doorgang van de ontlasting belemmeren. Constipatie en gasvorming zijn het gevolg. In extreme gevallen kunnen deze knelpunten leiden tot acute constipatie met darmobstructie komen die operatief moet worden behandeld.
Ik heb de ziekte doorstaan Abcessen en Fistels Gevormd in het rectum of anale gebied, vormen deze ook een obstakel voor de doorgang van de ontlasting en veroorzaken ze blokkades.

Bloed in de ontlasting

Bloederige diarree is een typisch symptoom van colitis ulcerosa, een chronische inflammatoire darmaandoening die alleen de dikke darm treft. Bloed in de ontlasting is nogal atypisch voor de ziekte van Crohn.
Bij de ziekte van Crohn kan de ontsteking van de darmen echter leiden tot de ontwikkeling van zweren in de darmwand, die soms bloed in de ontlasting kunnen veroorzaken.
Andere oorzaken van bloed in de ontlasting bij de ziekte van Crohn zijn fistels en abcessen van het anale gebied, die worden weerspiegeld in vers bloed dat in de ontlasting wordt afgezet.

Lees meer over: Bloed in de ontlasting - dit zijn de oorzaken!

Pijn als symptoom

Naast diarree is buikpijn het typische symptoom van de ziekte van Crohn, 87% van de patiënten van Crohn ervaart pijn. 20% zelfs als er geen actieve stuwkracht is.
Kenmerkend zijn hevige buikpijn en langdurige buikkrampen. De pijn kan ook als dof of scherp worden gevoeld. Aangezien de ziekte van Crohn zich zeer vaak manifesteert in het gebied van de onderste dunne darm en dit ligt in de rechter onderbuik, is met name pijn in de rechter onderbuik een veel voorkomend symptoom bij patiënten met de ziekte van Crohn. Als gevolg hiervan wordt de buikpijn vaak verward met appendicitis, vooral aan het begin van de ziekte. De pijn treedt voornamelijk op na het eten of voor een stoelgang, maar kan door de blijvende ontstekingsactiviteit ook non-stop zijn.
Naast buikpijn kan de ziekte van Crohn ook gepaard gaan met gewrichtspijn. De pijn wordt verlicht door de acute opflakkering te behandelen, maar kan ook worden behandeld met pijnstillers.

Lees meer over: Branden in de darmen

Symptomen op de huid

Symptomen van de huid bij de ziekte van Crohn komen vaak voor en kunnen al voor het begin van een darmstoornis problemen veroorzaken bij patiënten. Twee typische symptomen van de ziekte van Crohn op de huid zijn pyoderma gangrenosum en erythema nodosum. Bovendien bevordert de ziekte van Crohn de ontwikkeling van rosacea.
Pyoderma gangrenosum wordt veroorzaakt door een overmatige immuunreactie die ontstekingscellen in de huid activeert. Dit leidt tot zweren of de dood van grote delen van de huid. In veel gevallen zijn de schenen aangetast, maar elk deel van het lichaam kan worden aangetast. Pyoderma gangrenosum komt niet alleen voor bij de ziekte van Crohn, maar ook bij reumatische aandoeningen, leukemie, na huidletsel of bij hepatitis. De behandeling is systemisch met immunosuppressiva en plaatselijk met verband, evenals chloorhexidine en zoutbaden (zie ook: Chloorhexidine).
Erythema nodosum is een allergische overreactie van de huid, die leidt tot een acute ontsteking van het onderhuidse vetweefsel (subcutis). Het komt ook voor bij andere immuunziekten, infecties of als reactie op bepaalde medicijnen. De ontsteking leidt tot de vorming van knobbeltjes in het onderhuidse vetweefsel; dit is op de huid merkbaar als roodpaarse tot geelachtig groene wazige vlekken en knobbeltjes. Deze gebieden zijn licht verhoogd en gevoelig voor druk en hebben voornamelijk invloed op de schenen, knieën en enkels. De armen en billen worden minder aangetast. Deze symptomen op de huid gaan gepaard met koorts en een algemeen gevoel van ziekte. De behandeling is met pijnstillers en kaliumjodide.
Rosacea is een huidaandoening die vooral rond de mond en neus voorkomt. Symptomen zijn vlekkerige en schilferende huid, roodheid en zwelling. Het wordt aanbevolen om ontstekingsremmende en huidverzachtende verzorgingsproducten te gebruiken. Op crèmes die cortison bevatten (zie ook: Cortison zalf) moet worden vermeden. Milde gevallen worden gewoonlijk lokaal behandeld met metronidazol of ivermectine (een geneesmiddel in tabletvorm dat parasieten doodt), ernstige gevallen systemisch met verschillende antibiotica of vitamine A-zuurderivaten (voor huidregeneratie, zie ook: Vitamine A).

Lees meer over het onderwerp: Pyoderma gangrenosum

Symptomen rond de ogen

Een typisch symptoom van de ziekte van Crohn in de ogen is de zogenaamde uveïtis (ontsteking van het vaatvlies). Het kan eenzijdig of bilateraal zijn.
De anterieure choroïdale ontsteking kan door leken gemakkelijk worden verward met conjunctivitis: het oog is erg rood, pijnlijk en waterig. Patiënten zijn erg gevoelig voor licht en klagen over een vreemd voorwerp in hun oog.
Bij posterieure choroïdale ontsteking ziet het oog er van buitenaf normaal uit; de patiënten beschrijven wazig / troebel of troebel zicht, wat kan worden verklaard door het ontstekingsproces achter in het oog. De posterieure choroïdale ontsteking beïnvloedt het deel van de choroïde dat bloed aan het netvlies levert en wordt daarom vaker geassocieerd met langdurige achteruitgang van het gezichtsvermogen dan de anterieure choroïdale ontsteking.

Symptomen van een opflakkering

De ziekte van Crohn komt voor bij recidieven, wat betekent dat fasen van actieve ziekte (recidief) worden afgewisseld met fasen waarin er geen symptomen van de ziekte zijn.
Een opflakkering kan plotseling beginnen of zich geleidelijk ontwikkelen. Typische symptomen van een aanval die langzaam begint, zijn bijvoorbeeld frequent rommelen van de maag of toegenomen ongemak na het eten, winderigheid en obstipatie. De kenmerkende symptomen (inclusief het plotselinge begin van de episode) zijn langdurige buikkrampen, ernstige buikpijn zoals waterige, slijmerige of bloederige diarree.
Vaak is er een stuwkracht vergezeld van verminderde eetlust, koorts, misselijkheid, braken, vermoeidheid, zwakte en een algemeen gevoel van ziekte. Gewichtsverlies is mogelijk tijdens een aflevering. Omdat de ziekte van Crohn het hele spijsverteringskanaal kan aantasten (inclusief de mondholte en slokdarm), is hier ook een ontsteking mogelijk. De belangrijkste symptomen zijn pijn in de mond en ongemak bij het slikken.
De ziekte van Crohn kan zich ontwikkelen tijdens een terugval Vorming van fistels (Verbindingskanalen) in de buikholte, naar andere organen of naar buiten en leiden tot abcessen in het spijsverteringskanaal. Afhankelijk van de locatie van de fistels en abcessen (gesloten holtes gevuld met etter) variëren de symptomen.
Het dagelijkse leven kan ernstig worden beperkt, afhankelijk van de ernst van de symptomen van een episode. Gewoonlijk duurt een aflevering enkele weken, minder vaak slechts een paar dagen. De duur varieert van patiënt tot patiënt, maar ook van episode tot episode.

Invloed op de psyche

De ziekte van Crohn is een chronische aandoening die behandelingsopties heeft, maar die niet kan worden genezen. Voor veel patiënten is het een psychologische uitdaging om aan een chronische ziekte te lijden, waarvan het verloop en de individuele prognose moeilijk in te schatten zijn.
Omdat de diagnose meestal op jonge leeftijd wordt gesteld (tussen 15 en 35 jaar), worden patiënten onzeker in hun levensplanning. Veel patiënten ontwikkelen angst voor de toekomst of zelfs depressie. De kwaliteit van leven is beperkt.
Vooral in een acute episode van de ziekte van Crohn kan het dagelijks leven van de getroffen patiënt ernstig worden beperkt door de ernstige symptomen en frequente diarree, afspraken moeten worden geannuleerd en plannen moeten worden gewijzigd. De klachten zijn vaak taboe waardoor de patiënten soms geen begrip hebben voor het afzeggen van afspraken met vrienden of voor ziekteverzuim op het werk.
Een gebrek aan begrip leidt tot een gebrek aan ondersteuning en daarmee tot sociaal isolement van de patiënt, wat op zijn beurt het risico op depressie vergroot. Het is dus belangrijk om openlijk met de ziekte om te gaan om het sociale netwerk in stand te houden.

Lees meer over het onderwerp: IJzertekort en depressie - wat is het verband?