De dermatitis

definitie

De dermis (Latijnse sclera) is de buitenste laag van het oog die, samen met het hoornvlies, het oog omhult. Het geeft het oog stabiliteit en beschermt het tegelijkertijd.

Ontsteking van de dermis kan zowel in de oppervlakkige laag (episcleritis) als in de diepere laag van de dermis (scleritis) voorkomen. De oorzaak van de ontsteking is vaak onbekend. De ontsteking leidt tot pijn, een rood oog en blauwachtige verkleuring van de dermis.

De redenen

Het klinische beeld van dermatitis wordt niet volledig begrepen. De oorzaken van een oppervlakkige en een diepgewortelde ontsteking kunnen worden onderscheiden of onderverdeeld in verschillende categorieën.

De meest voorkomende oorzaak van oppervlakkige ontsteking van de sclera (episcleritis) is idiopathisch - dit betekent dat het onbekend is. Maar er lijkt een verband te zijn met stress en spanning. Systemische ziekten zijn een andere oorzaak. Dit zijn ziekten die niet alleen één orgaansysteem aantasten, maar het hele lichaam. Auto-immuunziekten zoals lupus erythematosus of reumatoïde artritis zijn hier een voorbeeld van. In zeldzame gevallen kunnen bacteriën of virussen episcleritis veroorzaken.

De meest voorkomende oorzaak van diepe ontsteking van de dermis (scleritis) zijn systemische ziekten. Deze ziekten zijn vaak reumatoïde artritis, lupus erythematosus, polymyositis of jicht. Maar ook andere systemische ziekten kunnen scleritis veroorzaken. Bovendien is de oorzaak bij een deel van de scleritis idiopathisch. Bacteriën of virussen kunnen ook scleritis veroorzaken. Dit wordt echter zelden waargenomen.

Lees ook het artikel: De auto-immuunziekten.

De stress als oorzaak

De oorsprong van dit ziektebeeld is helaas niet helemaal duidelijk. In veel gevallen kan men helemaal geen oorzaak vinden. Men veronderstelt eerder een ontregelde immuunrespons in het lichaam die deze ontsteking veroorzaakt. De gevolgen van stress zijn heel verschillend omdat elk lichaam er anders mee omgaat. Men kan echter zeggen dat stress ook het immuunsysteem beïnvloedt en mogelijk de ontwikkeling van dit ziektebeeld triggert.

Patiënten met dermatitis maar waarbij geen duidelijke oorzaak kan worden vastgesteld, ervaren vaak stress. Er lijkt dus een verband te zijn.

De bijbehorende symptomen

De ontsteking kan verschillende symptomen veroorzaken. Gewoonlijk treedt de dermisontsteking slechts aan één kant op. De symptomen zijn vrij acuut - er is nog geen ongeval of letsel opgetreden.

Pijn kan optreden in het aangedane oog, en met name oogbewegingen kunnen ongemakkelijk zijn. Daarnaast worden de ogen rood doordat de bloedvaten steeds meer met bloed worden gevuld en prominenter worden. Naast de roodheid kan het oog tranen en gevoelig zijn voor licht.

In het geval van scleritis, d.w.z. diepgewortelde ontsteking van de dermis, is er een verminderde gezichtsscherpte. Getroffen patiënten hebben alleen wazig zien van het aangedane oog. Bij episcleritis (oppervlakkige ontsteking van de dermis) wordt het gezichtsvermogen niet verminderd.Bovendien kan scleritis leiden tot een blauwachtige verkleuring en verdunning van de sclera (dermis). Dit kan leiden tot het scheuren van de sclera, d.w.z. tot een perforatie, en moet operatief worden behandeld.

De diagnose

De diagnose is gebaseerd op de medische geschiedenis, de aanwezige symptomen en een oftalmologisch onderzoek. De oogarts onderzoekt het aangedane oog met een spleetlamp en sluit vervolgens andere diagnoses grotendeels uit.

Om de oorzaak te achterhalen, moet een bloedbeeld en een immuunserologie worden uitgevoerd. Hierdoor kunnen systemische ziekten worden herkend. Bovendien moet een infectie-serologie worden uitgevoerd - deze kan worden gebruikt om bacteriën of virussen te identificeren.

Is dermatitis besmettelijk?

In de meeste gevallen is dermatitis niet besmettelijk, aangezien bacteriën en virussen zeldzame oorzaken van deze ziekte zijn. De dermatitis wordt vaak veroorzaakt door systemische ziekten zoals lupus erythematosus. In deze gevallen is de ontsteking niet besmettelijk.

Als bacteriën of virussen echter de oorzaak van de ziekte zijn, moet u uitzoeken welke bacteriestam of welk virusgenus het is, aangezien deze verschillend besmettelijk zijn. Uw arts zou dit aan de hand van de infectieserologie moeten kunnen beoordelen en u hierover moeten kunnen informeren.

De behandeling

Behandeling van episcleritis wordt meestal gedaan met oogdruppels. Ze bevatten ontstekingsremmende stoffen en verminderen ook de pijn. In sommige gevallen geneest episcleritis zonder behandeling.

De behandeling van scleritis kan verschillen, afhankelijk van de onderliggende aandoening. Ook hier is het belangrijk om ontstekingen te verminderen. Hiervoor kunnen ontstekingsremmende middelen zoals cortison worden toegediend. De cortison kan worden gegeven in de vorm van oogdruppels maar ook in de vorm van tabletten. Niet-steroïde pijnstillers (NSAID's), zoals ibuprofen of ASA, kunnen voor de pijn worden ingenomen. Naast hun pijnstillende werking hebben NSAID's ook een ontstekingsremmende werking.
Immunosuppressiva worden gebruikt bij systemische ziekten zoals reumatoïde artritis. Ze werken in op de immuuncellen en verminderen het effect. Op deze manier worden er minder lichaamseigen cellen beschadigd en is de ontstekingsreactie ook lager. Bekende geneesmiddelen in deze klasse zijn methotrexaat, azathioprine en cyclosporine A.

Als de dermis zo beschadigd is door de ontsteking dat het dreigt door te scheuren, moet het oog operatief worden behandeld. Dit is echter zelden het geval.

Homeopathie als behandelingsoptie

Homeopathie als enige therapie wordt niet aanbevolen, vooral niet in het geval van scleritis. Een ondersteunende therapie met homeopathische middelen kan echter behoorlijk nuttig zijn.

Homeopathische middelen die kunnen worden gebruikt voor de behandeling zijn de actieve ingrediënten Terebinthia oleum, Thuja occidentalis en Cinnabens. Mercurius solubilis kan worden gebruikt voor scleritis, die gepaard gaat met blauwachtige verkleuring en verdunning van de sclera.

De duur

Episcleritis is een veel voorkomende aandoening die binnen twee weken geneest. Er is nauwelijks blijvende schade. Het risico op herhaling is echter groter.

Scleritis verloopt heel verschillend van patiënt tot patiënt. Hierdoor is het moeilijk de duur te voorspellen. Bij veel patiënten wordt de ziekte chronisch en geneest ze maandenlang niet. Na verloop van tijd kan ook het andere oog geïnfecteerd raken. Om deze reden is het bijzonder belangrijk om scleritis vroegtijdig te behandelen en de oorzaken te achterhalen.

Wat is het verschil met conjunctivitis?

Bij conjunctivitis (Latijn: conjunctivitis) wordt alleen het bindvlies aangetast. De dermis blijft onaangetast. Om het exacte verschil beter te begrijpen, moet men naar een anatomische afbeelding van het oog kijken.

Bovendien verschillen de oorzaken van de twee klinische beelden aanzienlijk. Infecties zijn meestal de oorzaak van conjunctivitis. Niet-infectieuze oorzaken zijn vreemde voorwerpen in het oog, allergieën of droge ogen kunnen het bindvlies irriteren en ontstekingen veroorzaken. De meeste oorzaken van dermatitis zijn idiopathisch of worden veroorzaakt door systemische ziekten.

De symptomen van conjunctivitis zijn rode en brandende ogen. Bovendien kan men een gevoel van vreemd lichaam hebben, kan het bindvlies opzwellen en kan er een verhoogde traanproductie optreden. Lichtgevoeligheid en wazig zien kunnen ook voorkomen. Deze symptomen zijn vergelijkbaar met de symptomen van dermatitis. Daarom is het vastleggen van de medische geschiedenis en een gedegen oogheelkundig onderzoek essentieel.

Lees hier alles over het onderwerp: De conjunctivitis.