De embolie in het oog

Wat is een embolie in het oog?

Een embolie is een pathologische gebeurtenis die leidt tot blokkering van bloedvaten. De oorzaak is meestal een klein bloedstolsel (Latijn: trombus). Maar lucht- en vetembolieën kunnen ook in het oog voorkomen - gelukkig zijn ze zeer zeldzaam.

De verstopping van het bloedvat leidt tot onvoldoende aanvoer van het weefsel met zuurstof en andere voedingsstoffen die via het bloed worden getransporteerd. Als gevolg hiervan sterft het weefsel. Een embolie treedt meestal op in de kleine bloedvaten die het netvlies voeden. Het beschadigde netvlies kan de invallende lichtprikkels niet meer goed waarnemen. Het resultaat is verlies van gezichtsvermogen.

De oorzaak

De oorzaken van een embolie in het oog zijn divers en meestal systemisch van aard: een verhoogde coaguleerbaarheid van het bloed kan bijvoorbeeld leiden tot een verhoogde vorming van bloedstolsels. Deze veroorzaken kleine embolieën in veel delen van het lichaam.Zo'n embolie wordt snel merkbaar in het oog, omdat het oog een heel kleine structuur is. Zelfs zeer kleine stolsels kunnen verstoppingen veroorzaken.

De bloedvaten kunnen worden geblokkeerd door zeer kleine stolsels en het netvlies zal snel bezwijken. Bovendien spelen ziekten van het hart ook een belangrijke rol bij de vorming van bloedstolsels. Hartritmestoornissen resulteren in kleine stolsels die door de bloedbaan naar andere organen worden getransporteerd.

Andere oorzaken van embolie in het oog kunnen ook ontstekingsprocessen zijn - vooral als de ontsteking bloedvaten nabij het oog treft, zoals temporale arteritis (ontsteking van de temporale slagader). De reden hiervoor is de immuunreactie van het lichaam, die de vorming van bloedstolsels bevordert. Maar ziekten van het oog zelf, zoals glaucoom (verhoogde intraoculaire druk), kunnen embolieën veroorzaken. De druk in het oog verandert de doorbloeding, deze stroomt langzamer en kan daardoor gaan stollen in het bloedvat.

Lees hier alles over het onderwerp: Het bloedstolsel.

De bijbehorende symptomen

Embolie in het oog treft meestal het netvlies van het oog. Deze heeft geen sensoren die pijnprikkels kunnen waarnemen, daarom voel je meestal geen embolie in het oog. In de regel is de embolie alleen merkbaar wanneer delen van het netvlies die nodig zijn voor het zien, worden aangetast.

Er zijn veel receptoren in het netvlies die signalen naar de hersenen sturen als er licht op valt. Als het defect in het netvlies door de embolie te groot is, merken de hersenen dat lichtsignalen op een bepaald punt in het oog niet meer opgevangen kunnen worden. Getroffen mensen merken dit door een verlies van een klein deel van het gezichtsveld. Zo zijn objecten en bewegingen op een gegeven moment niet meer waar te nemen. Bij kleine defecten kunnen de hersenen het ontbrekende beeld bedenken (meestal wordt slechts één oog aangetast door een embolie en ontvangen de hersenen informatie over het onzichtbare gebied van het andere oog). Vaak zijn er alleen ernstige beperkingen in het geval van ernstige circulatiestoornissen in het oog. Deze kunnen er bijvoorbeeld toe leiden dat de helft of zelfs het hele gezichtsveld in één oog verloren gaat.

Omdat de embolie in het oog vaak een plotseling proces is, moet bij acuut gezichtsverlies beslist aan een embolie worden gedacht en dit door een arts laten ophelderen.

Dit artikel kan u ook interesseren: Het gezichtsveldonderzoek.

De diagnose

Het diagnosticeren van embolie in het oog bestaat uit verschillende stappen. Allereerst wordt de betrokkene gevraagd naar zijn / haar klachten, veelal over de visuele beperking.

Daarna volgt een oogonderzoek, waarbij de arts met een speciale lamp (spleetlamp) in het oog kijkt. Om een ​​beter zicht op de achterkant van het oog te garanderen, wordt de pupil vaak "wijd gedruppeld". Oogdruppels worden gebruikt om de pupil te verwijden. Met dit spleetlamponderzoek kunnen het netvlies en zijn vaten worden beoordeeld; daar is meestal een embolie van de retinale vaten te zien.

De behandeling

Behandeling van de embolie van het oog vindt idealiter plaats voordat de ziekte optreedt. In dit geval spreekt men van preventie. Verschillende risicofactoren die de bloedstolling bevorderen, kunnen met medicatie worden behandeld. Bloedstolsels worden voorkomen door middel van bloedverdunning. De behandeling van te hoge bloedlipidenwaarden en de behandeling van bloedsuikerziekte (diabetes mellitus) kan ook het risico op een embolie in het oog verminderen.

Als er daadwerkelijk een embolie optreedt, is bloedverdunning ook de voorkeursbehandeling. Men probeert het bloedstolsel zo snel mogelijk op te lossen, zodat de aangetaste retinale secties zo snel mogelijk weer van bloed worden voorzien. Als dit niet lukt, worden in de komende maanden vaak nieuwe bloedvaten in het oog gevormd ter vervanging van het oude, verstopte vat. Deze zogenaamde neovascularisatie kan echter de intraoculaire druk verhogen of ervoor zorgen dat het netvlies loslaat. Daarom probeert men deze vaatvorming te voorkomen door middel van laserbehandeling. Daarnaast worden groeiremmende stoffen gebruikt die met een injectiespuit in het oog worden geïnjecteerd. Deze moeten ook de vorming van nieuwe vaten verminderen.

Lees hier meer over het onderwerp: De anticoagulantia.

De duur

Een embolie in het oog is een bloedstolsel dat aanvankelijk in het bloedvat achterblijft als het stolsel niet met medicatie wordt opgelost. Na een paar dagen kan het lichaam de embolie vanzelf oplossen. In de meeste gevallen treedt echter secundaire schade op door de lange fase waarin de aangetaste delen van het netvlies niet van bloed werden voorzien.

Deze gevolgschade is in beperkte mate behandelbaar en levert vaak keer op keer problemen op. Na een embolie in het oog is ook de kans op een volgende embolische gebeurtenis in het oog (of in andere organen) groter. Daarom moet een langdurige tot permanente behandeling van de risicofactoren worden overwogen.